The street in Cemal Süreya’s poem

Abstract

Cemal Süreyya, İkinci Yeni olarak bilinen şiir akımının öncü isimlerindendir. Bu akım, şiirde basitliği öne çıkaran, şairaneliği ve klasik şiir biçimlerini reddeden Garip akımına karşı bir tepki olarak ortaya çıkar. Garip akımı, sıradan ve alelade olanı şiirde işlemeyi bir öncelik olarak benimsemişti. İkinci Yeniciler ise sıradan olana fazla yer veren Garip akımının giderek şiiri sıradanlaştırdığını öne sürerler. Bu akım, daha sonra kapalı anlatımı esas alan imgesel söyleşiye ağırlık vererek yeni bir şiir anlayışını gündeme getirir. Bu şiir anlayışında, söz dizimi önemli ölçüde serbest çağrışımlar üzerine kurulur ve anlamı kolay kolay ele vermeyen kapalı bir dil kullanılır. Bu akımın önemli isimlerinden biri de Cemal Süreyya’dır (1931-1991). Bu çalışmada, şairin şiirlerinde sıklıkla yer verdiği‘sokak’ imgesi üzerinde duruldu.İmgeyi bir iç ses olarak gören şair, sokak imgesi üzerinden birçok farklı anlama ulaşır. Cemal Süreyya şiirinde ‘sokak’, genel olarak birçok farklı duyguya ev sahipliği yapan bir imge olarak karşımıza çıkar. Şair için sokak, özlenilen yaşamın sırrını içinde saklayan bir mekândır. Şair kederin olduğu kadar neşenin de adresi olarak sokakları işaret eder. Bu nedenle ‘sokak’ adeta sosyal hayatın bir laboratuarıdır. Çalışmamızda‘sokak’ imgesinin hangi benzetme kümeleri içinde ele alındığı, bu imgeye hangi anlamların yüklendiği gibi hususlar, şairin tüm şiirleri gözden geçirilerek incelendi.Cemal Süreyya is one of the pioneers of the poetry movement which is known the Second New. This movement occurs as an objection to Garip movement which rejects classical poetry style and put forwards simplicity in the poetry. According to Garip movement, it is important to handle ordinariness in the poetry. Unlikely, the Second New thinks that the poetry becomes simple due to Garip movement. This movement revives a new poetry understanding by concentrating on imaginary conversation based on closed wording. In this poetry understand, the syntax is substantially established on free connotation and a closed speech which does not easily address the meaning is used. One of the pioneers of this movement is Cemal Süreyya (1931-1991). In this paper, the stress is given to the ‘street’ which the poet used mostly in his poems. He reaches many different meanings through the street imagery. The ‘street’ in Cemal Süreyya’s poems occurs as an imagery which hosts many different feeling. For poet, the street is a place which hides the secret of missed life. The street is a place of joy as well as sorrow. That’s why; the street is a laboratory of social life. In this paper, cases, such as in which similitude groups the street image is handled and which meanings is referred to this imagery, are studied through the whole poems of the poet