Taha Toros Arşivi, Dosya No: 42-Sabiha Gökçe

Alaçam, Salih

Istanbul Sehir University Repository

JÜ|lıiHiıııımıiMtııiMmnıııımmımtıııııııııııııııımııııııııımııuııııi!ii|L
|  Sabiha Gökçen’i gökyü- |
|  zündeki bir cevelâmndan |
|  sonra dinlemek istemez |
|  misiniz? Hisleri, düşün- |
|  çeleri sizi kim bilir neka- g
1 dar alâkadar eder! O hal- 1
H av a la rd a  k a r ta lla r la  yarış  eden, tay y aresin in  m o to runu  en u s ta  b ir m ah are tle  k u llanan  Sabiha Gökçen, b ü tü n  bu m uvaffak iyetlerin  kuvvetin i u fak  tefek  vücudunda, tem iz ve
sade çehresinde  ve sevim li ha llerinde  top lam ış g ibidir. O, hususî h ay a tın d a  çok sade ve çok sam im idir.
|  de bu yazıyı zevkle oku- § 
|  yacaksmız.
'T1lltıııııımıııııııi!iııııımııımımııi'inıııııımmmiMiiMi)mmHKHiııllr
c>aUh fU açanv
Hk
NKA RA DA N  T ü rk k u şu  sah a ­
sına  giden asfa lt, F lo rya  yo- 
, lunu ha tırla tıy o r. Bu benzeti­
şi biraz g arip  görenler, içim de çal­
k an an  deniz hasre tin in  ifadesi ol­
duğunu zanneden ler bulunacak.
F ak a t, h ak ik a t, hiç de öyle de­
ğil! Çünkü, B ara j, deniz hasre tin in  
este tik  b ir ilâcı. O nun için, bu psi­
kolojik h a ta y a  im kân  yok! B ilâkis, 
k ıraç , ova üstünde, yem yeşil b ir 
v aha  gibi yükselen  m odern A nka­
ra ; ruhun , güzel tab ia ta , güzel de­
k o ra  o lan b ü tün  ih tiyacın ı g ideri­
yor. F a k a t T ü rk u şu  sah as ın a  uza­
nan  asfa lt, düzlüğü, en ternasyonal 
sey rüsefer işa re tle ri, sağlı, sollu a- 
ğaçla rı ve k ilom etre  m esafesi ile 
tam am en  F lo rya  yolunu h a tır la tı­
yor. L âk in , şu fa rk la : M uhayyele- 
si zengin b ir insan, F lo rya  yolunun 
sonunda, esa tiri deniz k ızların ı gö­
receğ in i k u ru n tu l Jyabilir! Muhay- 
yelesi fa k ir  b ir in san  bile, T ü rk ­
kuşu  a lan ın a  vard ığ ı zam an, gök­
lerin  k ah ram an ı Sab iha G ökçen ile 
karşılaşır.
İşte , bu reel fa rk ın  doğurduğu  sa ­
bırsızlık  ile, otom obilim izin hızı­
nı boyuna a rttırıy o ru z . N ihayet, 
a sfa ltın  so lundan  kıvrılıyoruz ve 
geniş sah an ın  üstünde alça lan , 
yükselen T ü rk k u şu  tayyare lerin in  
a ltından , k a rta lla rd a n  ürkm üş, se r­
çe yav ru la rı gibi ilerliyoruz.
S aa t 10,30. T ü rk k u şu  tayyare le ri 
b ire r b ire r yere  süzülüyorlar. F a ­
k a t b ir  tanesi, tepem izde dö rt dö­
nüyor, âd e ta  yerle b ir oluyor, du­
racak  zannediyoruz. H ay ır, du rm u­
yor, te k ra r  yükseliyor, yükseliyor. 
Bu, iş b ittik ten  son ra  kon tro l u- 
çuşları yapan  Sabiha G ökçen’in 
tayyaresid ir!
B ir s a a t d aha  geçiyor: 11.30 da, 
T ü rk  h av a la rın ın  kızı, T ürkkuşu- 
nun başöğretm eni Sab iha Gökçen 
aram ızd ad ır a rtık .
*  * *
O nunla karş ıla ş tığ ım  zam an, â- 
de ta  h ay re t ettim . Bu u fak  tefek, 
n a rin  yapılı bayan, bom bardım an 
tayyare lerinde  ko rkunç hava  sa­
vaşla rı yapan, b ir so luk ta  B alkan  
tu ru n u  b itiren  S ab iha  G ökçen 
m iydi?
E vet, tâ  kendisi! işte, m ütebes- 
sim  b ir yüz ve nazik  b ir je s t ile, 
beni, evine gelen m isafirin i bol 
keseden ağ ırlıyan  m ükrim  b ir ev 
sah ib i gibi tayyaresine  davet eden, 
te k ra r  uçuş zahm etine k a tlan an  
bu bayan, Sab iha G ökçen’in tâ  ken- 
disiydi.
O, te k ra r  havalanıyor., öğ le  gü ­
neşi, b u lu tla rın  üstünde b ir ayna  
yüzü gibi p a rlak  ve göz k am aş tır ı­
cı. A n k ara  sem aların ın  bol ley­
lekleri, yan ım ızdan k a n a t ç ırp a rak  
kaçış ıyo rlar ve ovaların , vadilerin  
üstünden  aşıyoruz. İşte , eski A n­
k a ra , işte yeni A nkara , içte Ç anka­
ya, işte  B ara j, iş te  E tim esu t ve 
T ü rk k u şu  a lan ı: Yerdeyiz.
B aşöğre tm en  S ab iha  .Gökçen’e so­
ruyorum :
— U çm ak, uçm ak, nam ü tenah i
S ab iha  G ökçen’in  gökyüzünde tayyaresile  kazandığ ı b ü tün  m u­
vaffak iy e tle rin  s ırr ın ı onun  gen iş a ln ında, sade  fa k a t  d e rin  b ak ış­
la r ın d a  bu lm ak kab ild ir. K o n u şu rk en  onun gözleri da im a sem a­
la rd a  g ib id ir ve o daim a yüksek lere  b akar.
uçm ak sizi yorm uyor m u?
O, gülüyor:
•— Hayır,... U çm ak, öm rüm  olduk­
ça uçm ak ve uçurm ak  istiyorum .
— O halde, bu da b ir .n ev i m ani!
— H ayır... B ilâkis! sağ lık  ve sıh ­
hat.
— Ne diyorsunuz?
-— E lbette! ben, b irk aç  gün  uça-
m azsam , em in olun, hasta lan ırım .
M erakım ı yenem iyor ve Sabiha 
G ökçen’e d iyorum  ki:
— U çm ak, tayyarec i o lm ak fik ri 
size; nereden  geldi?
— T ayyareciliğe ö tedenberi he­
ves ediyordum . A klım dan geçen a r ­
zu hep buydu. F a k a t bu heves ve 
arzu lar, k a ti b ir m ahiyeti de haiz
G ökçen’i T u rk k u şu  m eydanında bulduk. T ayyaresinden  yeni in ­
diği halde, vücudıinda te k ra r  havalanm ıya m üheyya b ir  çevik­
lik  vard ı. Gözleri u fu k la rın  genişliğ ine doym am ış gibi bakıyordu.
wjay id i l. X LUIUU1N INo. 1 1 I
T ü rk  hav a la rın ın  kad ın  k a h ra ­
m an ı rom an la  ve şiirle  pek başı 
hoş o lm adığını söylerken, Yedi- 
gün’ün  say fa la rım  m erak la  çe­
v iriyo r ve okuyordu.
değildiler. V ak tak i T ü rk k u şu  a- 
çıldı, p lân ö rla r ile işe başlanıldı. 
B un ları gördüm  ve tayyareci olmı- 
ya  k a ra r  verdim .
B ugün, T ü rk k u şu n d a  öğretm en 
o la rak  çalışm ak ve uçucu y e tiş tir­
m ek, en büyük  zevkim dir. T ıpk ı 
yav ru la rım  u çu ran  dişi b ir kuş gibi.
— E n  zevkli uçuş h a tıran ız  h an ­
gisid ir?
— îlk i. Y alnız uçtuğum  gün, en 
iyi u çan  ve en eski tayyareci ben­
dim  sanki... F ak a t, insan, zam anla 
h a ta la rım  anlıyor, h e r yalnız uça­
nın  iyi b ir tayyareci olam ıyacağını 
id rak  ediyor.
— B ir sual daha, Gökçen... E n  
k o rku lu  uçuş h a tıran ız  hang isid ir?
— K orku lu  b ir  h a tıra m  yok. Y al­
nız, b ir kere  k aza  geçirdim . T ale­
beliğim  esnasında  E sk işeh irde  tay ­
yarem  devrildi. F a k a t hâdise oka- 
d a r  ân î oldu ki, ko rkm ıya v ak it 
bulam adım ! m aam afi, çok üzül­
düm . Ç ünkü, tay y arem  h a sa ra  uğ ­
ram ıştı.
Size, şunu  söyliyeyim  ki, a r t ık  
eski h a tıra la rım ı unu ttum .
— N için?
— îleriy i düşünüyorum  da  onun 
için!
— B ir sual daha, Gökçen.. B ü­
tü n  gününüzü  uçm ıya mı veriyor­
sunuz, acaba?
— H em en hem en uçm ıya ve icap­
la rına .
— B aşka  hiç b ir  şeyle m eşgul ol­
m az m ısınız? M eselâ, k itap  oku­
m ak  gibi..
ATATÜRK 
Anıtı anketimiz
Ebedî Şef’in Ankarada yapılacak  
olan kabir anıtına yazılm asını mu­
vafık  buldukları kitabe halikın­
da okuyucularımız arasında aç­
tığım ız ankete gelen cevapların 
neşir müddeti bitti.
Evvelce ilân ettiğim iz gibi, 
tek lif edilen kitabe suretleri ara­
sında en fazla hangisini beğendik­
lerini karilerim ize soruyoruz. Ce­
vaplarınızı göndermekte acele e- 
din. N etice reyler tasnif edilerek 
yakında ilân edilecektir.
— M eslekî k ita p la r  okuyorum  
şimdi.
— Y a rom an?
— E sk iden  okurdum .
— K im lerin  eserlerin i?
— U nuttum .
— M eselâ, R eşa t N urin in ..
— Evet.. «Çalıkuşu» nu  çok sev­
m iştim . F a k a t, a r tık , ro m an lard an  
bir zevk duyam ıyorum . M eslekî k i­
tap la rd an  hoşlanıyorum  ve b ir de 
İngilizceye çalışıyorum .
T ü rk k u şu  başöğretm eni Sab iha 
G ökçen ile hem  konuşuyor, hem  
de A nkaraya- doğru yol alıyoruz.
S orgu larım a devam  ediyorum :
— D em ek uçm ak, uçurm ak , m es­
lekî k itap la r ı m ü ta lea  e tm ek  ve 
İngilizceye çalışm ak... H epsi bu- 
k adar, öyle mi?
— H em en hemen.
— P ek i, daha  b a şk a  ne le r ok u r­
dunuz evvelce? M eselâ şiir fa lan?
— Şiiri, m ek tep te  iken  okurdum . 
Yani, m ecburî olarak!
— P ek i, uçm ak tan  başka  neyi 
seversin iz? A caba sinem ayı..
— H oşlanırım .
— B eğendiğiniz a r t is t le r?
— H atırlam ıyorum .
— Ben söyliyeyim, siz cevap ve­
rin . M eselâ, Ç arli Çaplin.
— O da kim ?
Bu m ukabil sual k a rş ıs ında , ne 
yalan  söyliyeyim, şaşırıp  kalm ış­
tım ! bereket versin , otom obil Sabiha 
G ökçen’in evine gelm işti. Sade b ir 
üslûp ile döşenm iş sa londaki ra ­
h a t k o ltu k la ra  o turduk .
S orgu larım a devam  e ttim :
— H angi filim leri seversiniz?
— A ğır filim leri.
— D ram , öyle m i? O halde E m il 
Y aningsi beğeniyorsunuz.
— Siz söyleyince ha tırlad ım : E- 
vet. M aam afi, hafızam ın  bu zâfın- 
dan dolayı m azurum . îk i senedir 
sinem aya g itm edim  hiç!
— O halde, gelelim  spora.
Sabiha Gökçen sade, fakat çok zarif k ıyafeti, sevim li çehresi ve 
sam imî tavrı ile gayet hoş konuşuyor, heyecanla anlatıyordu.
Sabiha G ökçen neşe ile cevap ver­
di:
. — P in g  - pong oynarım .
Sabiha G ökçen’in evinde bize il­
tih a k  eden, T ü rk k u şu n u n  en genç 
tayyarecisi E dibe bahsim ize k a rış­
tı:
— H em  de çok heyecanlı oynar 
öğretm enim , ping - pongu!
Sabiha Gökçen,, h ay re tle  ta lebe­
sin in  yüzüne bak tı. E dibe devam  
e tti:
— O fa rk ın d a  değil am a, siz bana  
itim a t edin. Çok heyecanlan ır, çok.
B u k ad ar heyecanlı b ir mevzu ü- 
zerinde du rm ak  istem edim  ve sor­
g u la rım a devam  e ttim :
— K aç ta  ya ta rsın ız?
— P ek  belli olmaz. F a k a t, e r­
ken  ya tm ıya  çalışırım . 9.30 da, 
10 da.
— Y atm ıya çalışırım , diyorsunuz. 
N için?
— Ç ünkü, uykuyu sevm em.
— A m a lâzım. B ilhassa, uykusuz 
ka lm ak  âsab ım za te s ir etm ez m i? 
H ele uçarken ..
— ilk  zam an lar te s ir  ediyordu. 
L âk in  şim di a lıştım . A sabım , mü- 
kav im  a rtık !
— K aç ta  kalkarsın ız?
— 4,30 da.
— P ek i, seyahati seviyor m usu­
nuz?
— H av ad a  m ı?
— H ay ır, k arada .
— N efre t ederim  hem en hem en!
Sabiha G ökçen’in n e fre t e ttiğ i b ir
mevzu üzerinde de du rm ak  iste­
m edim : S o rgu larım a n ihaye t ver­
dim.
A fakî bah is le r e tra fın d a  konuş- 
m ıya başladık . N ihayet, nasıl oldu, 
bilm iyorum , söz, E bed î Şef A ta­
tü rk ’e in tik a l etti.
O zam an, Sab iha G ökçen’in yü­
zündeki tebessüm , yavaş yavaş 
kayboldu; reng i m atlaştı.
Ve b irdenb ire  h ü n g ü r hü n g ü r ağ- 
lam ıya başladı!
Bu ız tırab ın  tazelenm esine ben 
sebebiyet verdiğim  için, â d e ta  m ah ­
cubiyetle, Sab iha  G ökçen’i teselli 
e tm ek istedim :
— M etin olun biraz, dedim.
O, h ıçk ırık la r  ile cevap verdi:
— O lam ıyorum , h e r  hâd ise  k a rş ı­
sında  m etin im ; fa k a t A ta tü rk ’ün ö- 
lüm ü karşısında... B u im kânsız  iş­
te... B ırak ın  ağlıyayım .. ağlıyayım ..
— İs te r  m isiniz b iraz bahçeye çı­
kalım ?
Sab iha  Gökçen, uslu b ir çocuk 
gibi teslim iyet gösterdi. F a k a t, n a ­
file! onun m atla şan  yüzü gülm ü­
yordu a rtık .
K endisine veda ettim .
Sabiha G ökçen’in bu h ıçk ıra  hıç- 
k ıra  ağlayışın ı, bu ölüm den daha 
derin  ru h î aczin  ifadesin i unu ta- 
mıyacağım ...
Sabih Alaçam
Türkkuşunun başöğretmeni tayyaresinin başında, arkadaşları ve 
muharririmizle Yedigün’ü gözden geçiriyor.
Taha Toros Arşivi


Sabiha Gökçen

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Istanbul Sehir University Repository