Ecologisch herstel Rijn-Maas-monding: Mogelijkheden voor natuurontwikkeling op tien locaties in het Rotterdams havengebied

Abstract

Rijkswaterstaat directie Zuid-Holland streeft naar ecologisch herstel van de Rijn-Maas-monding. Het Rotterdams havengebied vormt de noordelijke tak van de Rijn-Maas-monding en kan worden gekarakteriseerd als een estuarien watersysteem, waarin intergetijdengebieden bijna volledig ontbreken. Intergetijdengebieden, die bestaan uit slikken en met vegetatie begroeide schorren of gorzen, hebben een belangrijke ecologische functie als leef-, foerageer-, rust- en broedgebied voor een verscheidenheid aan diersoorten In de huidige studie worden de mogelijkheden voor het ontwikkelen van intergetijdengebieden in het Rotterdams havengebied voor een tiental locaties nader onderzocht. Deze locaties liggen verspreid over de estuanene gradiënt variërend van licht tot sterk brak. Uit de studie blijkt dat acht van de tien locaties goede mogelijkheden hebben voor het (verder) ontwikkelen van intergetijdengebied. Op zeven locaties kunnen door het nemen van inrichtingsmaatregelen zodanige omstandigheden worden gecreëerd, dat de ontwikkeling van intergetijdengebieden voorspoedig kan verlopen. Op één locatie verloopt de autonome ontwikkeling dusdanig gunstig, dat ingrijpen niet noodzakelijk lijkt. Twee locaties bieden geen goed perspectief voor natuurontwikkeling. De inrichtingsvoorstellen werden geprionteerd op basis van de criteria toegevoegde ecologische waarde, schaal en kosten/baten-ratio. De voorkeur gaat uit naar inrichting van grotere gebieden met relatief lage inrichtingskosten per ha. Bij het opstellen van een kostenschatting blijkt dat de kosten van inrichting per hectare aanzienlijk kunnen verschillen. Er wordt geadviseerd om meerdere projecten te combineren, zodat een aanzienlijke kostenbesparing kan worden gerealiseerd (werk met werk maken)