Te bestellen bij: elke erkende boekhandel; uitgever: Samsom H.D. Tjeenk Willink, Alphen aan den Rijn<br>De natuur in Nederland gaat kwantitatief - wat betreft het totale areaal - weer vooruit, kwalitatief- wat betreft de soortenrijkdom - echter nog niet. Het Nederlandse landschap vervlakt; grootschalige openheid en streekeigen kenmerken verdwijnen. De toekomstige kwaliteit van de Nederlandse natuur wordt sterk bepaald door de realiseerbaarheid van grote eenheden aaneengesloten natuur, de milieukwaliteit en de inzet van beheersmaatregelen. Van de beoogde Ecologische Hoofdstructuur (EHS) wordt verwacht dat de soortenrijkdom (biodiversiteit) zal toenemen. Bij de uitvoering blijkt het hoge ambitieniveau van een samenhangend netwerk, bestaande uit grote eenheden natuur, niet volledig te worden gerealiseerd. Door te blijven streven naar een meer geconcentreerde invulling in grotere eenheden kan men de uiteindelijk te bereiken natuurkwaliteit alsnog verhogen. De regionale ontwikkeling van de landbouw (schaalvergroting en intensivering), de voorgaande verstedelijking en de vooralsnog hoge milieudruk blijven belangrijke risicofactoren. Vooral in Zuid- en Oost-Nederland blijft de milieukwaliteit onvoldoende om de natuurdoelen te realiseren. Om de natuurdoelstellingen te halen zal daarom de depositie van met name ammoniak verminderd moeten worden, de ruimtelijke ligging van natuur- en emissiegebieden beter op elkaar afgestemd moeten worden, of zal onvermijdelijk verlies van natuurkwaliteit gecompenseerd moeten worden door kwantitatieve (areaal) of kwalitatieve verbetering in gebieden elders.Natural areas in the Netherlands are - at least in terms of total acreage - increasing again. However, as far as the quality of the areas is concerned, the biodiversity is still decreasing. The Netherlands landscape charcteristics are becoming increasingly similar; large-scale open areas and regional characteristics are disappearing. The future quality of the Netherlands' natural areas will be highly determined by the feasibility of connecting large units of natural areas, by ensuring their environmental quality and by supplementing conservation measures. The national Ecological Network is expected do its work in increasing the species diversity (biodiversity). In carrying out these plans, the high-level ambitions of attaining a coherent network of large natural area units has not proven fully realisable. However, continuing to strive for more concentrated and larger units can ultimately still raise the quality of natural areas. The regional developments in agriculture (scaling-up and intensification), and the decreasing but still large urbanisation and great environmental pressure remain important risk factors, especially in the south and east of the Netherlands, where environmental quality is not yet high enough to meet nature conservation targets. Meeting these targets will therefore demand reductions, especially in ammonia deposition, attunement of the geographical locations of natural areas to emission areas and compensation of the unavoidable decline in quality in the natural areas by quantitative (increased acreage) or qualitative improvements in other areas.DG
