“The search for security remains the overriding concern for many peoples and nations. But the definition of what constitutes security, and the strategies for attaining it, vary greatly. For billions of people, the question is to ´secure´ basic needs: food, water, shelter and health care. For others, it is to ´secure´ other fundamental human rights: freedom of expression, freedom from oppression, freedom from fear. Even among States, security has different definitions. For some, it is the achievement of economic or military parity or superiority, for others the projection of power and influence, and for still others the resolution of grievances and disputes” (Elbaradei, 2007). Veiligheid is niet langer het exclusieve studiedomein van internationale betrekkingen, polemologie of conflict- en veiligheidsstudies, maar recentelijk – als gevolg van verschillende herdefiniëringen van het concept – ook dat van de criminologische wetenschappen (Zedner, 2009, p. 10). Door de invloed van internationale en nationale invloeden zoals de voortschrijdende globalisering en de opkomst van neoliberale ideologieën, gaan hedendaagse criminologische, politieke en sociale analyses van het concept verder dan het louter bestuderen van misdrijven en hun relatie ten aanzien van de staat (Loader & Walker, 2007, p. 1). Wat vandaag onder veiligheid verstaan wordt gaat dus veel verder dan een inschatting of analyse van de dreiging van criminaliteit op de binnenlandse veiligheid (interne veiligheid) of van de dreiging van een invasie door een (naburige) staat (externe veiligheid), en behelst een myriade aan verschillende aspecten zoals overlast, migratie, klimaatverandering, energieafhankelijkheid en de groeiende kloof tussen arm en rijk
