Deze studie is gericht op de verandering in dynamische risicofactoren bij forensisch
psychiatrische patiënten

Daamen-Raes, S.

DSpace at Open Universiteit Nederland

  
 
 
 
 
 
 
Behandeleffecten 
in Forensisch Psychiatrisch Center de Rooyse Wissel 
 
Treatment effects in 
Forensic Psychiatric Centre de Rooyse Wissel 
S. Daamen-Raes 
 
 
 
Eerste begeleider: Dr. W. Waterink  
Tweede begeleider: Dr. S. van Hooren 
 
juni 2010 
Faculteit Psychologie 
Afstudeerrichting Gezondheidspsychologie 
Open Universiteit Nederland 
 2
 
 
Table of contents 
 
Samenvatting  
          
Summary 
           
1. Introduction        7 
 
2. Method        11     
 2.1 Setting      11     
2.2 Sample      12  
2.3 Instrument     14 
2.4 Procedure      17 
2.5 Statistical Analysis    18 
      
3. Results       18     
 3.1 BSI-total      20     
3.2 Social skills     21     
3.3 Insight      22 
3.4 Interpersonal hostility    23 
3.5 Physical violence     23 
     
4. Discussion       24 
        
References 
Appendices 
 
 
 
 
 3
 
Samenvatting 
 
Achtergrond. Een van de belangrijkste issues op het gebied van forensische psychiatrische 
behandeling is de effectiviteit van de behandeling. Empirisch onderzoek naar de 
doeltreffendheid van de behandeling in de Nederlandse forensisch psychiatrie ontbreekt in de 
literatuur. Het primaire doel van de forensische psychiatrie is gericht op het voorkomen van 
recidive. De behandeling is dan ook gericht op het verminderen van de risicofactoren. Vanuit 
de literatuur blijkt dat met name de dynamisch risicofactoren onder invloed van interventie 
kunnen veranderen.  
 
Doel.  Deze studie is gericht op de verandering in dynamische risicofactoren bij forensisch 
psychiatrische patiënten. 
 
Deelnemers, procedure en onderzoeksontwerp. Voor dit onderzoek werden de scores van de 
BEST-Index van 74 mannelijke patiënten van Forensisch Psychiatrisch Centrum de Rooyse 
Wissel gegenereerd.  De totale onderzoeksgroep is onderverdeeld in een groep die de 
reguliere behandeling heeft gehad bestaande uit 62 patiënten (behandelgroep) en 12 patiënten,  
die in het kader van “longstay” een lagere intensieve behandeling hebben gehad (longstay 
groep). De behandelgroep is verder opgesplitst in 41 patiënten met een positieve uitstroom en 
21 patiënten met een negatieve uitstroom. De leeftijd van de patiënten varieert van 26 tot 73 
jaar. Trendanalyse werd gebruikt om de verandering in de dynamische risicofactoren te 
meten. 
 
 4
 
Meetinstrumenten. De dynamische risicofactoren zoals fysiek geweld, sociale vaardigheden, 
interpersoonlijke vijandigheid, inzicht en de uiteindelijke totaalscore werden gemeten met de 
gereviseerde BEST-Index. (Chakhssi, De Ruiter & Bernstein, 2009) 
 
Resultaten. De totaalscore nam significant toe bij de behandelgroepen naarmate de 
behandeling vorderde. De scores op de afzonderlijke risicofactoren sociale vaardigheden en 
inzicht namen significant toe bij de behandelgroepen naarmate de behandeling vorderde, maar 
bij de longstay groep werd geen verandering geconstateerd. De score op de risicofactor 
interpersoonlijke vijandigheid bleef bij alle groepen onveranderd en de score op fysiek 
geweld bleef bij de behandelgroepen onveranderd maar vertoonde een toename bij de 
longstay groep. De behandelgroepen onderling vertoonden geen significant verschillen op alle 
risicofactoren. 
 
Conclusie. De behandelgroepen vertoonden een overwegend positieve verandering in gedrag 
naarmate de behandeling vorderde dit in tegenstelling tot de longstay groep. Interpersoonlijke 
vijandigheid bleef bij alle groepen onveranderd aanwezig. Fysieke agressie daarentegen bleef 
onveranderd bij de behandelgroepen maar nam toe bij de longstay groep. Geconcludeerd kan 
worden dat behandeling effect heeft op dynamische risicofactoren in het algemeen en op 
specifieke risicofactoren. Daarmee staat echter nog niet vast of dit ook daadwerkelijk een 
vermindering van het recidiverisico betekent. Vervolgonderzoek zou op deze vraag antwoord 
kunnen geven. 
 
Trefwoorden: dynamische risicofactoren, behandelvooruitgang, tbs, BSI 
 5
 
Summary 
 
 
Background: One of the most important issues in forensic psychiatric treatment is whether its 
treatment programs are effective. However, empirical research of treatment effectiveness in 
Dutch forensic psychiatry is absent from the literature. The primary purpose of forensic 
psychiatry is to reduce risk of recidivism by reducing risk factors. The Correctional treatment 
literature states that the dynamic risk factors are most likely to change in response to 
treatment interventions.  
 
Aim: This study focuses on change in dynamic risk factors in forensic psychiatric patients at 
Forensic Psychiatric Centre de Rooyse Wissel.  
 
Participants, procedure, design. In this research the BEST-Index scores of 74 male patients at 
the Forensic Psychiatric Centre Rooyse Wissel were generated.  The total research sample is 
divided into a group consisting of 62 patients, who received the regular treatment (treatment 
group) and 12 patients who received a low intensive treatment program because of their  
“longstay “ status (longstay group). The treatment group is further divided into 41 patients 
with a positive outflow and 21 patients with a negative outflow. The age of the patients varied 
from 26 to 73 years old. Trend analyses has been used to measure changes in the dynamic risk 
factors. 
 
  
 6
Measures. The revised Behavioural Status Index (BEST-Index) has been used for measuring 
changes in risk behavior like social skills, insight, interpersonal hostility and physical 
violence (Chakhssi, De Ruiter & Bernstein, 2009). 
 
Results. The total score BEST-Index scores increased significantly in the treatment group as 
the treatment progressed. The score on the individual risk factor social skills and insight 
increased significantly for the treatment group over the course of treatment. This was not the 
case for the longstay group. The score on the risk factor interpersonal hostility remained 
unchanged for all groups; the score on physical violence also remained unchanged for the 
treatment group but showed an increase in the longstay group. 
 
Conclusion. In contrast to the longstay group, the treatment group showed a positive change 
in behavior as the treatment progressed. The sub-treatment groups did not differ from each 
other. Interpersonal hostility remained the same for all groups. Physical aggression remained 
unchanged in the treatment group but increased in the longstay group. It can be concluded that 
treatment has an effect on dynamic risk factors in general and on specific risk factors. 
However, it is not established yet whether the risk of recidivism actually reduced. Follow-up 
research is needed to reply to address this question. 
 
Keywords:     dynamic risk factors, treatment progress, tbs*, BSI 
 
                                                 
* the punitive measure “penal disposal to be treated on behalf of the state” 


Treatment effects in Forensic Psychiatric Centre de Rooyse Wissel

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

DSpace at Open Universiteit Nederland