Tumori žlijezda slinovnica čine 3-6 % svih tumora glave i vrata, s najvećom učestalošću u parotidnoj žlijezdi. Etiologija nije u potpunosti razjašnjena, no poznati su određeni rizični čimbenici poput izloženosti zračenju, kemijskim agensima i specifičnim genetskim mutacijama. Dobroćudni tumori, kao što su pleomorfni adenom i Warthinov tumor, obično imaju povoljnu prognozu, dok maligni, poput mukoepidermoidnog i adenoidnog cističnog karcinoma, zahtijevaju agresivniji terapijski pristup. Dijagnostički postupci obuhvaćaju klinički pregled, citološku punkciju pod ultrazvučnom kontrolom te slikovne metode (MR i MSCT), dok je liječenje primarno kirurško. Kod benignih tumora često se izvodi parcijalna parotidektomija uz očuvanje funkcije facijalnog živca, dok maligni tumori zahtijevaju radikalnije zahvate uz adjuvantnu terapiju. Napredak kirurških tehnika smanjio je učestalost komplikacija, no potencijalne postoperativne posljedice uključuju parezu facijalnog živca i Freyin sindrom. Pravovremena dijagnoza i multidisciplinarni pristup ključni su za optimalne ishode
