Pusat Kelestarian Turath Islami, Fakulti Pengajian Islam, Universiti Kebangsaan Malaysia
Abstract
Penyelidikan ini merupakan kajian tahap kefahaman dabt al-Quran dalam kalangan pelajar semester 6,
Diploma Tahfiz al-Quran dan al-Qiraat, Kolej Universiti Islam Antarabangsa Selangor (KUIS), dan Darul
Quran (DQ), JAKIM. Mushaf Imla’i adalah salah satu versi al-Quran yang ditulis berdasarkan tulisan Arab
standard. Ia juga dikenali sebagai Rasm Imla’i atau Rasm Qiyasi. Struktur rasm al-Quran (ortografi) dan dabt
(tanda-tanda yang menentukan sebutan yang betul Al-Quran) dalam Mushaf Imla’i adalah berbeza dari
Mushaf Uthmani disebabkan oleh beberapa faktor seperti penambahan huruf (ziyadah), pertukaran huruf
(badl) dan sebagainya. Perbezaan beberapa aspek tersebut telah membawa kepada berlakunya kekeliruan dan
kesilapan dalam membaca al-Quran. Oleh itu, tujuan penyelidikan ini adalah untuk mengenal pasti keperluan
pelajar dalam penguasaan metode rasm dan dabt di samping memastikan individu dalam bidang al-Quran
adalah mahir dalam ilmu ini. Kajian ini menggunakan metodologi kuantitatif, di mana soal selidik telah
diedar kepada sampel-sampel di pusat yang telah dikenal pasti. Ia juga berbentuk deskriptif bagi menjelaskan
sesuatu kenyataan dengan menganalisis data daripada soal selidik yang diperolehi. Sebagai kesahan
instrumen kajian ini, kajian rintis telah dijalankan di, Institut al-Quran Saidina Ali, Melaka. Hasil kajian
mendapati terdapat pelbagai keperluan yang perlu dipenuhi bagi meningkatkan kefahaman ilmu ini dalam
kalangan pelajar. Diharap pihak di institusi yang berkaitan mengambil cakna keperluan ini dalam
meningkatkan penambahbaikan bagi membantu pelajar dalam memahami ilmu ini agar menjadi lebih
mantap. Seterusnya, dapat membantu Kerajaan Negeri dan agensi-agensi berkepentingan dalam memastikan
matlamat Pendidikan Islam dalam negara ini tercapai