Rábade Paredes, X.

Portal de Revistas Científicas Complutenses

Poemas
X. RÁBADE PAREDES
La rosa no,
ni lapa/abra so/a
(J. A. Valente)
Cando a luz da mañá vén de horizonte
feita muller espida
e o vento macho apalpa
a saia azul das hombas
(duras e apertadiñas como tetas),
vésme ti subterránea con marmurio de fontes,
ou clara e ceo arriba no canto das labercas,
nos leves pés do aire que arrecende a carpanzas...
Vouche sucando en polpas a leira do teu ventre
e déirome na canle silente dos teus seos.
Ando co pensamenro collido nas túas nádegas
igual que unha biorra que a cada movemento
do reu corpo soberbio
se envolve mais.
Quero inmenso a rda carnee as alas pernas feitas,
traballadiñas todas con gubio de zoqueiro,
cando te me abres húmida e horizontal na terra,
como a rosa, en silencio.
(De Po/dros de música)
M~l
i999, 2:165-177
174
Xi RÁBADEPAREDES POEMAS
Sobre cama de ourego,
densa miña profunda feita de azul e escuma,
ch¿gasme de horizonte collido nas olas pálpebras
e un acoro de música abrollando na carne...
Corno paxaros leves,
confundidos
en remuiños de alas,
ata negar a mofle nos amamos.
(De Po/elros de música)
* * * *
E cando o tempo morra de amar hei de inventarte.
Colleirareite aLada delurada
nos fermentos da terra:
con auga de menceres,
con escumas de area,
con relente de noite,
con silencio de estrehas,
con fósil de palabras,
con acordo de pedra,
con soles aburanres
ou con néboa.
(De Po/tiros de música)
175
1999,2:165-177


Poemas.

http://revistas.ucm.es/index.php/MADR/article/download/MADR9999110174A/33668

Poemas.

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Portal de Revistas Científicas Complutenses