Taha Toros Arşivi, Dosya No: 178-Abidin Dino.

Not: Gazetenin "Gözlem" köşesinde yayımlanmıştır

Mumcu, Uğur

Istanbul Sehir University Repository

GÖZLEM___________
UĞUR MUMCU__________ 14 M ayıs 1986
Dino ve Dünyası...
Güncel siyasetin kısır dedikodularla koşullanmış dün­
yası insanı bıktırıyor. Ama ne yapalım? Biz gazetecilerin 
görevi de siyaset dünyasında olup bitenleri yazma ve 
sîzlere duyurmak.
Yaz bakalım:
- Müteahhidin desteklediği grup mu kazanacak, yoksa 
fındık tüccarının desteklediği kanat mı?
İstanbul'da "Şan Sineması" hıncahınç dolmuş. Beş ki­
şi, sosyalist parti kurulmalı mı kurulmamalı mı? Kurulur­
sa nasıl bir parti olmalı? Bunları tartışıyoruz.
M Arkası Sa 15, Su 7de
SAYFA
________________15
GÖZLEM___________
UĞUR MUMCU_________________
■ Baştarafı 1. Sayfada
Konuşmacılardan biri de bu tartışmalara karşı çıkıyor. 
"Ne gereği var sosyalist partinin’’ demeye getiriyor.
Oysa, 1960’larda TİP’e girmiş, 12 Eylül’den önce de 
TİP’ten de solda olduğu izlenimi verilen başka "siyaset- 
le r” in sözcülüğünü yapmış, şimdi "olmaz" diyor. Olmaz. 
Çünkü şansını SHP’de deneyecek.
Bir sosyalist aydn için ne büyük yılgınlık, geri dönüş ve 
ne büyük bir dram!
Bugün canım sıkıldı. Ne 84’üncü madde, ne sosyal de­
mokrasiye sığınmış sosyalist aydınlar. Hiçbirini, hiçbirini 
yazmak istemedim.
Ustaların ustası Abidin Dino’nun Ankara’da "Galeri 
A/ev"deki "Bu Dünya" adını verdiği küçük tablolarından 
oluşan sergisine gittim.
Nazım Hikmet bir şiirinde:
- Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?.. diye 
sormuş.
Dino, yıllardır, öfkenin, sevincin, mutluluğun ve hüznün 
resmini yapıyor.
- Suda balıkları nasıl görüp suda balıkları nasıl avlaya­
bilirsem, öyle görüp öyle avlayabilirim kıvıl kıvıl akan tu­
valinde Abidin’in..." diye yazıyor Nazım.
Abidin Dino, yıllardır Fransa’da yaşıyor. Fransa’da otu­
ran bir "kültür elçimiz" olarak Avrupa’nın hemen hemen 
bütün başkentlerinde, Amerika’da ve Cezayir’de resim­
lerini sergiliyor.
- Sen el resimleri yaparsın Abidin, bizim ırgatların de­
mirci ellerini...
Dino, 1930’lardan bu yana çiziyor ve yazıyor.
inançları resimleri gibi kalıcı, resimleri inançları gibi 
canlı...
Tepeleme Mavi’nin, Deniz Kenarı’nın, Varılabilir 
Olan’ın, Buzlar’ının, Bataklı’nın, Denizde Duyulan Ürper- 
ti’nin, Deniz Kenarları’nın, Dağ Başları’nın, Telaş’ın, De- 
lidolu’luğun, Özlemler’in, Belalı Dünyalar’ın, Tanın­
mayan Biri’lerinin ve Kaygılı Düşünceler’in resimleridir 
bunlar.
Adını da koymuş:
- Bu Dünya...
"Galeri Nev”  Dino’nun resimlerini "Abidin " adlı bir al­
bümde toplamış, Ferit Edgü de "resmin anları”nı yaz­
mış:
- Resmin boyutları büyüdükçe, kendine çekmek istedi­
ği kişilerin sayısı kendiliğinden artar., diyor Edgü. Res­
min boyutları küçüldükçe kendine bir kişiyi çekmeye 
çalışır, sonunda o kişinin resmi olur.
Dino’nun küçük resimleri işte böyle. Küçük resimler, 
bir küçücük değil, bir kocaman dünya.
Ve Dino’nun mutluluğun resmini çizen fırçasından sü­
zülmüş bir renk cümbüşü içinde.
- Bu dünya bir gelindir, kızıl yeşile boyanmış, kişi yeni 
geline bakar gibi doyamaz, demiş Yunus Emre.
Abidin Dino, yarın Paris’te bir sergi açıyor. Büyük bo­
yuttaki resimleri de orada "Espace Pont-Neuf’te sergile­
necek.
Paris’teki büyükelçimiz bu sergiye gider mi? Ya da bir 
çiçek olsun gönderirdi?
Bilemem...
Dino’nun Ankara’daki sergisine bir tek hükümet üyesi 
gelmedi. Ne Başbakan, ne Kültür Bakanı. Hiçbiri, hiçbi­
ri...
- Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin/ Hürri­
yet sözcüğünün resmini, ama yalansızını..
Dino yıllardır “uzun ince bir yolda" yürüyor. Fırçası, tu- 
vali, renkleri ve kalemi ile dimdik...
Taha Toros Arşivi


Dino ve Dünyası...

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Istanbul Sehir University Repository