Taha Toros Arşivi, Dosya No: 112-Lokantalarİstanbul Kalkınma Ajansı (TR10/14/YEN/0033) İstanbul Development Agency (TR10/14/YEN/0033

Çeşnici, Bekri

Istanbul Sehir University Repository

1(0 &>2.
S OFRA çeşnici
TARABYA'DA 
KIYI RESTORAN
Kıyı, taze balıkları ve resimleriyle ilgin;...
umhuriyetin ilk otuz yılında İstanbul 
bir etnik mozaik halindeydi. Hiç kuş­
ku yok ki, bu niteliği, yeryüzünün en 
eski metropollerinden biri olan kente bam­
başka bir kültür zenginliği kazandırırdı.
Hırıstiyanlar kandil günlerini nasıl tak­
vimden değil de, yağlı pelür kağıtlarına sa­
rılmış yağları hafifçe ambalajının üstüne 
taşmış, sade ya da susamlı kandil simitleri­
nin, gezginci satıcı tezgahlarının üstünde 
boy göstermesinden anlarlarsa, Müslüman- 
lar da baharla birlikte gelen paskalya çörek­
lerinin ortasına yerleştirilmiş kırmızı yu­
murtalardan farkederlerdi. Ve Şeker Bayra- 
mı’nda nasıl Madam Heleni, komşusu Fat­
ma Hanım’ı “bayramınız kutlu olsun’ 
diye kutlarsa, Ayşe Hanım da Madam Ma- 
ria’yı paskalya ya da Noel’de öyle kut­
lardı.
O zamanlarda pos bıyıklı Rum ara­
bacının ailesiyle Türk tarih öğretme­
ninin ailesi, yanyana iki kath bitişik 
düzen evlerde otururlar ve her sa­
bah birbirlerini selamlarlardı.
Kimi zaman Haydarpaşa’daki 
evliya türbesine mum yakan ya da 
başka bir evliyaya evde kalmış kı­
zının kısmeti açılsın diye çaput 
bağlayan, siyahlar giymiş dul ma­
damlara rastlandığı gibi Ayazma­
nın altındaki azize mum adayan 
Müslümanlar’a da rastlanırdı.
Kırklı ellili yılların Kadıköy Çar- 
şısı’nın en ünlü peynircisi “Bulgar 
Sütçü” idi ve daha sonradan açılmış 
olan Tipi’nin otuz kırk metre verevin­
deki yerinde, koca top tereyağını, su dolu 
kapta duran tahta keseceğiyle kesip dü­
zelttikten sonra yağlı kağıda sarıp verirdi.
Bir de Moda Caddesinde’deki Bulgar Süt­
çü vardı ve tahmin edebileceğiniz gibi, o da 
çarşı içindeki meslektaşının akrabasıydı. 
Ama bizim gençlik yıllarımızda yüreğimizi 
en çok pırpır ettiren Moda Caddesi’nde 
pastacı Stasuli'nin yanındaki küçük dükka­
nında çalışan meyhaneci Gramatikos'un 
sarışın mavi gözlü inanılmaz güzellikteki 
kızıydı.
İstanbul’un Beyoğlusu, Boğazı işte hep 
böyle gayrı müslim meyhaneleri ile doluydu.
Zamanla İstanbul’un bu kozmopolit yapısı 
kayboldu ya da şekil değiştirdi ve sözü edi­
len yerler birer birer tarihe karıştı.
Tarabya’daki Hıristo ender kalmış Rum 
meyhanelerinden biriydi. Ve Mösyö Hıristo 
sağlığını koruduğu sürece ‘madam ile birlik­
te dükkanın geleneğini devam ettirdi. 1970'li 
seksenli yıllarda Ressam Agop Arad da tam 
o dükkanın üstündeki dairede otururdu.
Ben Tarabya’ya gittiğimde ya Hırısto’ya 
ya da Filiz’e giderdim. O Filiz ki, bir zaman­
lar Nadir Nadi Bey’in ünlü perşembe öğ­
len yemekleri ne mekan olmuştur.
Doğrusu, uzun yıllar önünden geçmeme 
karşın Kıyı'nın kapısını açıp neden içeri 
girmediğimi bilemem. Oysa burası adını du­
yurmuş balıklarının tazeliği ve mezelerinin
güzelliğinin yanısıra, verdiği tat ve servise 
oranla görece ucuz sayılan yerlerden de bi­
riydi.
28 yıl önce, Yeşilköy’deki Bulgar’ın sahibi 
olan Todori Rizo tarafından açılmış 
olan Kıyı’yı bugün dayısını temsilen
Yorgi Sabuncu ile 1970 yılında restorana 
garson olarak girip de, bir süre sonra ayrılan 
ama 1986 dan sonra ortak olarak katılan 
Hüseyin Gündoğan çalıştırıyorlar.
Kıyı’nın en büyük özelliklerinden biri dö­
şenişinde insanı rahatsız eden hiç bir fazlalı­
ğının olmayışı. Ne yüksek arkalıklı arabesk
sandalyalar var ne de fazladan konmuş söz­
de süsler. Her şey yalın, herşey kararında.
Duvarlardaki kimi orijinal, kimi repro­
düksiyon resimleri ve özellikle Picasso 
sergilerinin çok güzel afişlerini kendisi de 
resim tutkunu olan ve bir süre Mehmet 
Güleryüz'ün atelyesinde çalışan, Cep Ga­
leriden üç tane Gürdal Duyar’ı da alıp 
kolleksiyonuna katan Yorgi Sabuncu’ya 
borçlu olduğumuzu biliyorum. Acaba döşe­
nişin sadeliği de onun bu gelişmiş estetik 
duygusundan mı doğuyor, onu bilmiyorum.
Kıyı’nın personeli, müşteriye karşı oldu­
ğu kadar, balıklara karşı da dikkatli davra­
nıyor. Orada ne müşterinin hatırı kırılıyor 
ne de balıklar tüm tatlarını yitirecek biçim­
de yakılıyor. Örneğin lüfer mücevher gibi 
işlenip, sunuluyor. Olur olmaz mezelerle 
de masanızı doldurmuyorlar, siz istedik­
çe sunuyorlar.
Kıyı’da sudaktan yapılan balık sala­
ta (doğrusu tatlısu balığının bu denli 
lezzetli olacağını düşünemezdim) ile 
ciğeri, mantarlı karidesi mezeler ara­
sında özellikle salık veririm. Yediği­
miz tarama da çok güzeldi. Yorgi Sa­
buncu, fasulye yahnilerinde de çok 
iddialı olduklarını söylüyor. Ama o 
tür fasulye benim damak tadıma uy­
madığı için bir fikir beyan edemeye­
ceğim. Mezeler ve balıkların yanısı- 
ra, ayva tatlısı ve şekerpare (tabii 
kaymaklı) tatmanızı salık veririm. Şo­
kola sufle istiyorsanız, onu da önceden 
söylemeyi unutmayın.
Temiz lezzetli, özgün mezeleri ve itina 
ile pişirilmiş balıkları ile Kıyı Restoran 
tavsiye edilebilecek bir balık lokantası. 
Müşterileri arasında Sakıp Sabancı gibi 
ünlülerin de bulunduğu lokantanın bir baş­
ka özelliği de, emsali yerlere oranla biraz 
daha ucuz olmasına özen gösterilmesi. Bu 
işleticilerin titizlikle üstünde durdukları bir 
husus. Ama şu kriz günlerinde artık ucuz 
denebilecek hiç bir şey kalmadı ki. Bu iş 
böyle giderse büyük olasılıkla bir süre için 
dışara yemek yemek, daha düne kadar bu i- 
şi yapabilecek mali gücü olanlar için bile 
hayal haline gelecek. Yalnızca eski günleri 
tadlan anmakla yetineceğiz.
Belki de artık bu yazıların işlevi de da­
mak nostaljisi yaratmak olacak.
“Bu da geçer yahu” diyelim bari.
KIYI RESTORAN - (Tarabya) 
Tel: 262 00 02
15 MAYIS 1994 ■ FİESTA SAYFA 33
Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği 
Taha Toros Arşivi
1 5 0 2 6 6 3 0 0 6 *


Tarabya'da Kıyı Restoran

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Istanbul Sehir University Repository