Neðst á síðunni er hægt að nálgast greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/OpenFjöldi rannsókna hefur sýnt fram á að aukin sjúkdómsbyrði hjá öldruðum leiðir til aukinnar tíðni þunglyndiseinkenna og kvíða (1,2). Þarna er trúlega um að ræða samspil milli beinna áhrifa ýmissa sjúkdóma á heila ss. Parkinson, Alzheimer, hjarta-og æðasjúkdóma og sálfélagslegra afleiðinga, vegna færnisskerðingar og heilsubrests. Algengi klínísks þunglyndis er um 12-14% meðal allra eldri en 65 ára eða svipað og almennt gerist, en alvarlegt þunglyndi (DSM-IV) er 1-2% hjá sama þýði (Epidemilogical Catchment Study). Hins vegar eru tölurnar miklu hærri, þegar íbúar hjúkrunarheimila eru skoðaðir og þar telja flestar rannsóknir að um 30 % hafi klínískt þunglyndi, þ.e.a.s. þunglyndi, sem þarfnast meðferðar. Tölur upp í 60% sjást einnig. Þessi mismunur segir sína sögu um hve erfitt er að meta þunglyndi hjá fjölveikum öldruðum með þeim mælitækjum, sem tiltæk eru. Kvíði er oft áberandi samfara þunglyndi hjá öldruðum ásamt líkamlegum einkennum. Þunglyndiseinkennin auka færnisskerðingu og draga þannig úr lífsgæðum og lífsvilja og mótstöðuafli gagnvart sjúkdómum
