De allochtone bevolking in België : Algemene Volks- en Woningtelling op 1 maart 1991 (Monografie nr.3)

Abstract

De studie begint met een overzicht van immigratiegolven vanaf het einde van de 19de eeuw. Van 1930 tot 1991 veranderden de leeftijds- en geslachtskenmerken van buitenlanders grondig. De sterke oververtegenwoordiging van mannelijke volwassenen en jonge kinderen is gestadig verminderd en de leeftijds- en geslachtsstructuur groeit naar die van de Belgische bevolking toe. De onderzoekers werken een adequate typologie uit voor de allochtone bevolkingsgroep en voeren een analyse uit op basis van deze typologie. Zij stellen het laagste opleidingsniveau vast bij de genaturaliseerde immigranten (tweede en derde generatie, na hun geboorte als buitenlander in België genaturaliseerd), de oude immigranten (in het buitenland geboren en nog steeds buitenlander) en de recente immigranten (in het buitenland geboren, nog steeds buitenlander maar nà 1986 toegekomen in België). De meeste buitenlanders wonen in 4 typische gebieden: de vroegere steenkoolbekkens, de grote steden, de grensgebieden en enkele tussengebieden in de driehoeken Brussel-Antwerpen-Gent en Brussel-Bergen-Namen. Een gedetailleerde analyse van de 6 stadsgewesten: Antwerpen, Gent, Hasselt-Genk, Charleroi, Luik en Brussel, sluit de studie af