Wiersma, D.

Dutch

NARCIS 

De chemische vorm waarin Ni en Co voorkomen in het floeemexudaat van Ricinus communis

Name not available

Wageningen Yield 

CODEN: IBBRAH (14-78) 1-20 (1978) 
INSTITUUT VOOR BODEMVRUCHTBAARHEID 
RAPPORT 14-78 
DE CHEMISCHE VORM WAARIN Ni EN Co VOORKOMEN IN HET FLOEEMEXUDAAT VAN 
RICINUS COMMUNIS 
door 
D. WIERSMA 
1978 
I n s t i t u u t voor Bodemvruchtbaarheid, Oosterweg 92, Haren (Gr.) 
Inat. Bodemoruohtboarheidj Rapp. 14-78 (1978) 20 pp. 
INHOUD 
Inleiding 3 
Materialen en methoden 5 
Resultaten en discussie 7 
Samenvatting 16 
Literatuur 17 
18 Bij lagen 
1302 (1978) 
INLEIDING 
De toenemende belasting van het milieu met zware metalen maakt het nodig 
hun mobiliteit in de plant te bestuderen. Van de chemische vorm tijdens 
het transport in de plant is vrij weinig bekend, vooral in het floëem. 
Als de zware metalen gebonden vervoerd worden, kan de bindingsvorm aan-
wijzingen geven om tot regulatie van het transport te komen. Door ver-
andering van de bemesting zou dan geprobeerd kunnen worden om het trans-
port van zware metalen te beperken of, als het om relatieve tekorten 
aan spoorelementen gaat, tot een betere verdeling te komen. 
Tiffin (1967, 1971, 1972) heeft veel onderzoek gedaan naar de bindings-
vormen van zware metalen in het xyleem. In het xyleemexudaat van zonne-
bloem, sojaboon, tomaat en komkommer heeft hij met behulp van papierelec-
troforese Fe-citraat aangetoond. Cu en Zn worden als negatief geladen 
verbindingen vervoerd, terwijl Ni tot een bepaalde concentratie alleen 
als negatief geladen verbinding voorkomt en daarboven ook als positief 
geladen verbinding. De concentratie waarbij Ni behalve naar de anode ook 
naar de kathode gaat is afhankelijk van de plantesoort. 
Höfner (1968) vindt dat Zn en Co in het xyleemexudaat van zonnebloem 
in gebonden vorm vervoerd worden en denkt daarbij aan aminozuren en 
peptide achtige verbindingen met een molecuulgewicht tussen ca 1500-5000. 
Bij gelfiltratie van xyleemexudaat op Sephadex G15 vertoont de fractie 
die even snel als Blue Dextran 2000 geëlueerd wordt wel enige u.v. activiteit 
maar geen radioactiviteit, zodat binding aan eiwitten niet waarschijnlijk 
is. Binding van Zn en Co aan aminozuren ligt het meest voor de hand, ook 
gezien eerdere proeven, maar een eventuele binding aan koolhydraten kan 
niet worden uitgesloten (de fracties reageren positief op anthron). Voor 
Fe en Mn zijn later soortgelijke resultaten gevonden (Höfner, 1970). 
In vorig onderzoek met floëemexudaat van Ricinus communis hebben we 
(Van Goor en Wiersma, 1976) gevonden dat Mn in het exudaat grotendeels 
als ion voorkomt en de rest gebonden is aan een komplex met een molecuul-
gewicht van ca 1000 tot 5000. Zn komt voor in een negatief geladen ver-
binding met een molecuulgewicht tussen 1000 en 1500. 
In het hier beschreven onderzoek wordt getracht de bindingsvorm van Ni 
en Co in het floëemexudaat van Ricinus communis vast te stellen. In het 
floëemexudaat van bomen is vitamine Bi2 aangetroffen, Co kan dus in vi-
tamine Bi 2 gebonden voorkomen. (Ziegler en Ziegler, 1962). 
MATERIALEN EN METHODEN 
De experimenten zijn uitgevoerd met floëemexudaat van Ricinus communis 
L. var. gibsonii.De omstandigheden tijdens de opkweek en het tappen 
waren gelijk aan die bij vroegere proeven (Van Goor en Wiersma, 1976). 
Aan de voedingsoplossing die 23,6 x 10~3mg Co/l of 17,4 x 10~3mg Ni/l 
bevat, is tijdens het tappen respectievelijk 1000 uCi' 58CoCl2en 5U0 uCi63NiCla 
per pot van 5 1 toegevoegd. Het floëemexudaat is verkregen door insnijdingen 
in de schors van de stengel volgens de methode van Milburn (1971). Er 
zijn drie planten opgekweekt op een oplossing met 63Ni en vier planten 
op een oplossing met 58Co. 
De gelfiltratie met Sephadex G10 en G 25 medium en de papierelectrofo-
rese zijn uitgevoerd volgens eerder beschreven methoden (Van Goor en 
Wiersma, 1976). Voor het bepalen van het void volume (het volume van de 
kolom buiten de Sephadex deeltjes) is gebruik gemaakt van Blue Dextran 
2000 (molecuulgewicht 2.000.000) in een concentratie van 2 mg/ml. Als 
buffer is gebruikt Tris-HCl buffer met een pH van 8,2, omdat het 
floëemexudaat ook deze pH heeft en bij Co ook een natriumacetaat-azijn-
zuur buffer met pH 6,0. De buffers worden gemaakt door te mengen 500 ml 
0,2 M Tris (hydroxymethyl) aminomethaan,250 ml 0,2 M HCl en 250 ml water 
of 960 ml 0,2 M natriumacetaat en 40 ml 0,2 M azijnzuur. 
Als referentieoplossing voor Ni is gebruikt een oplossing die 0,035 ppm 
Ni en 20 yCi 63Ni/100 ml. De referentieoplossing voor de Co proeven 
wordt op de volgende manier gemaakt: 
de ontvangen 5 mCi "carrier-free" 58Co in ca 0,2 ml 0,1 M HCl is ver-
dund met 5 ml Co(N03)2 oplossing (40 ppm Co in 0,1 M HCl), 
na tenminste 1 dag uitgewisseld te hebben is 0,1 ml hiervan verdund met 
4 ml Co(N03)2 oplossing (0,01 ppm Co in 0,005 M HCl) en in de koelkast 
gezet. 
Als referentieoplossing voor de experimenten wordt genomen 2 ml Co(N03)2 
oplossing (0,01 ppm Co in 0,05 M of 0,005 M HCl) + 40 yl van de 2 maal 
verdunde 5aCo oplossing. 
Er is steeds HCl toegevoegd omdat na het invoeren van een bereiding in 
duidelijk zuur milieu, geen onverklaarbare grote verbindingen in de re-
ferentieoplossing zijn aangetroffen. 
De ß -activiteit van het 63Ni is gemeten met een Philips liquid 
scintillation counter PW4510 en de y -activiteit van 58Co met de Philips 
gamma counter PW4520. De fracties uit de Sephadex G10 kolom zijn ook on-
derzocht op kleurvorming met ninhydrine. 
Een monster uit een fractie wordt 1:1 verdund met natriumacetaat-azijn-
zuur buffer met pH 4,4 en vervolgens wordt één deel ninhydrineoplossing 
volgens Höfner (1969) toegevoegd aan vier delen verdund monster. Nadat 
de reageerbuizen 20 minuten in zand van 105°C gestaan hebben, worden ze 
snel afgekoeld en de extinctie van de vloeistof bij 570 nm bepaald met 
een Zeiss spectrofotometer PMQ II. 
RESULTATEN EN DISCUSSIE 
Bij de gelfiltratie met behulp van Sephadex G1üen G 25 is er een heel 
duidelijk verschil tussen het Ni uit het floëemexudaat en het Ni van de 
referentieoplossingen (figuren 1 en 2); hieruit volgt dat het Ni in het 
floëemexudaat gebonden voorkomt. Het Ni complex in het exudaat ligt qua 
molecuulgrootte niet in het fractioneringsgebied van Sephadex G10(mole-
cuulgewichten van 0 tot ca 700), wel in dat van Sephadex G25 (molecuul-
gewichten van ca 1000 tot ca 5000). Uit de resultaten van de papierelec-
troforese blijkt dat het Ni-complex in het exudaat negatief geladen is 
(figuur 3). Het Ni wordt dus in het floëem vervoerd aan een negatief ge-
laden verbindingen met een molecuulgewicht tussen 1000 en 5000. 
Gelfiltratie van floëemexudaat met gemerkt Co en een referentieoplos-
sing van Co2+ met S8Co, laat bij Sephadex G10 en G25 duidelijk te zien 
dat ook Co in het floëemexudaat gebonden voorkomt (figuren 4 en 5). De 
verbindingen waaraan het Co gebonden is, liggen in het fractioneringsge-
bied van Sephadex G25 en heeft dus een molecuulgewicht tussen 1000 en 
5000. Papierelectroforese geeft te zien dat het Co van de referentieop-
lossing iets naar de kathode gaat en het Co van het floëemexudaat voor 
een groot deel naar de anode (figuur 6). Het Co in het floëemexudaat 
komt dus vóór in verbindingen met een molecuulgewicht tussen 1000 en 
5000, die grotendeels negatief geladen zijn. De zuurgraad van de referen-
tie oplossing, resp. 0,05 M, 0,005 M en geen HCl, heeft in dit pH-gebied 
geen invloed op de resultaten. 
Het onderzoek ondervond bij Co in het begin erg veel moeilijkheden 
doordat de referentie zich afwijkend gedroeg. Het 58Co van de referen-
tieoplossing kwam uit de Sephadex G10 kolom in verbindingen met een 
molecuulgewicht > 700 (figuur 7) en volgens de papierelectroforese waren 
deze verbinding en voor verreweg het grootste deel negatief geladen, de rest 
was ongeladen (figuur 8). Omdat dit een onverwacht gedrag is voor een Co-
ion, is onderzoek gedaan naar het gedrag van Co ten opzichte van buffer, 
pH enz. (zie bij lagen). 
extinctie 
3 0 0 0 -
2.000-
1000- Cil 
•Nil. 
BD * 
it 
260 nm 
280 nm 
counts/min ml 
"Î00 
eluens in ml 
BUU 
600 
400 
200 
r 
t 
6,Ni in floëemexudaat 
p-v-, referent ieMNi 
i ! ! j S 
1 M ! ! h. 
i i ! i i ! ! > v w 
BD 50 100 150 
ml eluens 
Fig. 1. Gelfiltratie van floëemexudaat door een 
Sephadex G 10 kolom. Het elutiemiddel is Tris-HCl 
buffer met pH 8,2. t B.D.=Blue Dextran 2000. 
extinctie 
4O00I-
2000 
; ' l * j 
260 nm 
280 nm 
ÎB.D 50 100 
counts/min ml 
10001-
800 
600 
400 
200 H 
0 
S3, Ni in floëemexudaat 
referent ieöNi 
tBD 50 
fhd i 
T/ 
>-!., 
I I t . , 
I II I l ^ f c i 
100 150 
elutievolume in ml 
Fig. 2. Gelfiltratie van floëemexudaat door een 
Sephadex G25 medium kolom. Het elutiemiddel is 
Tris-HCl buffer met pH 8,2. f B.D.=Blue Dextran 2000. 
counts/min 
800 h 
600 
63Ni in f loëemexudaat 
400 
200 
-i—i—f=£- tW 
referentie "Ni 
i 
8 7 6 5 4 3 2 1 
i—i—. i i . I • I 
1 2 3 4 5 6 7 8 
•—* " cm 
Fig. 3. Pagierelectroforese van f loëemexudaat in een medium van Tris-
extinctie 
HCl buffer met pH 8,2. 4.000-
2OO0 
cpm/ml 
1600 r 
1200 
8 0 0 -
400 
260 nm 
280 nm 
100 
»Cofloëemexudaat referentie»Cof' |_ 
, j U 
"l. 
x- . 
' - • « . . - w . ^ _^ 
100 150 200 250 
ml eluttemiddel 
Fig. 4. Gelfiltratie van floëemexudaat door een 
Sephadex G10 kolom. Het elutiemiddel is Tris-HCl 
buffer met pH 8,2. f B.D.=Blue Dextran 2000. 
10 
extinctie 
4000 
2000 
cpm/ml 
eoor 
260 nm 
280 nm 
600 
400 -
2 0 0 -
150 
ml eluens 
Fig. 5. Gelfiltratie van floëemexudaat door een 
Sephadex G25 medium kolom. Het elutiemiddel is 
Tris-HCl buffer met pH 8,2. f B.D.=Blue Dextran 2000. 
Co in floëemexudaat 
L j referentie Co 
L . 
Fig. 6. Papierelectroforese van floëemexudaat in 
een medium van Tris-HCl buffer met pH 8.2. 
11 
cpm/ml 
300 (- Mco in f loèemexudaat 
200 
100 
referentie Co 5t r 
100 ml eluens 
Fig. 7. Gelfiltratie van floëemexudaat 
met een Sephadex G10 kolom. Dit is het 
resultaat van êên van de eerste keren, 
met een referentie die bestaat uit een 
Co(N03)2 opl. met 0,15 ppm Co + verdun-
de 58CoCl2 opl. Tris-HCl pH 8,2 als elu-
tiemiddel. f B.D.=Blue Dextran 2000. 
cpm 
10.000 
8000 
6000 
4000 
2000 
rt 
referentie s,Co 
• W ^ - r *r-,i*tr-r-,""-f: f 5 ^ 
8 7 6 5 4 2 1 
L
- u , 
- i r—l 1 1 
1 2 3 4 5 cm 
Fig. 8. Het eerste resultaat van papierelec-
troforese van een Co(N03)2 opl. met 0,15 ppm 
Co + verdunde58CoCl2 opl. Tris-HCl pH 8,2 
als elutiemiddel. 
12 
Wat er in dit geval precies met het Co2 van de referentie gebeurt is 
niet duidelijk. Een kleine hoeveelheid Co2 in Tris-HCl buffer met pH 8,2 
geeft al gauw een groenige kleur, maar de papierelectrof orese, laat bij 
het begin van de experimenten veel negatief geladen 58Co zien. Behalve 
het vormen van een Co-Tris complex moet er dus ook nog iets anders ge-
beuren. Volgens de literatuur is een 1:1 complex van Co2 met Tris bij 
pH 8,2 wel te verwachten. (Hanlon et al, 1966), de vorming van polymère 
vormen van Co-hydroxide is echter erg onwaarschijnlijk vanwege de lage 
concentratie Co in de referentieoplossing (Baes en Mesmer, 1976). De 
vrij snelle kleurverandering van Co(N03)2 in Tris-HÇl buffer met pH 8,2 
van rose tot donker groen zou er ook op kunnen wijzen dat Co2 geoxideerd 
wordt tot Co3 onder vorming van een Co3 -Tris complex (zie bijlage 2). 
Een verklaring voor de "grote" verbindingen waarin het 58Co bij de gel-
filtratie voorkomt is niet te geven. Nadat het Co gehalte van de refe-
rentieoplossing teruggebracht is van 0,15 naar 0,01 ppm en er voor ge-
zorgd is dat de 58Co2 voorraad onder alle omstandigheden in een duide-
lijk zuur milieu blijft, is er bij herhaling een duidelijk verschil gevon-
den tussen Co uit het floëemexudaat en de referentieoplossing. Het Co 
gehalte van de referentieoplossing is verlaagd van 0,15 tot 0,01 ppm, 
omdat tijdens de experimenten analyse van het floëemexudaat aantoonde 
dat het Co gehalte in de buurt van de 0,01 ppm ligt. 
Om de invloed van een Co-Tris interactie op de resultaten te vermijden, zijn 
de experimenten ook uitgevoerd in Na acetaat-azijnzuur buffer met 
pH 6,0. De papierelectroforese maakt in dit geval weinig duidelijk om-
dat het Co uit het floëemexudaat en de referentieoplossing vrijwel op 
de opbrengplaats blijven (figuur 9). Gelfiltratie met Sephadex G1Q laat 
enig verschil zien (figuur 10) maar bij Sephadex G25 is er geen verschil. 
Deze experimenten zijn in enkelvoud uitgevoerd, zodat de resultaten wat 
minder betrouwbaar zijn. De resultaten met Na acetaat-azijnzuur buffer 
met pH 6,0 laten zich heel moeilijk plaatsen tussen die van de proeven 
die zijn uitgevoerd met Tris-HCl buffer. Bij de papierelectroforese zou 
het zich niet verplaatsen van het 58Co uit het floëemexudaat kunnen be-
tekenen dat het hier om een ander complex gaat dan bij de Tris-HCl buf-
fer, of dat de lading van het complex afhankelijk is van de pH. 
13 
cpm 
800 
600 
400 
200 
referentie S8Co 
^ r J 
T^ F-F* 
Jl 'Co infloêemexudaat 
TT1 cm 
Fig. 9. Papierelectroforese van floëemexudaat 
met een medium van Na acetaat-azijnzuur met pH 6,0. 
cpm/ml 
1000-
800 
600 
400 
200 -
*
8Co in floëemexudaat 
C l ^ referentieS8Co 
'BD 50 
i 
100 mi eluens 
Fig. 10. Gelfiltratie van floëemexudaat met 
een Sephadex G10 kolom Na acetaat-azijnzuur 
pH 6,0 als elutiemiddel. f B.D.=Blue Dextran 2000. 
14 
Tenslotte de resultaten van de u.v. absorptie en de ninhydrinekleuring 
van de fracties. De fracties waarin Ni en Co uit het floëeraexudaat uit de 
kolom komen, geven u.v. absorptie bij 260 en 280 nm en reageren ninhy-
drine positief (figuur 11). De verhouding tussen de absorptie bij 260 rro 
tot die bij 280 rm is bij de Ni of Co radiactiviteitspiek ca 3,2, ter-
wijl deze voor zuivere nucleotiden ongeveer 2 is. De metalen kunnen dus 
gebonden zijn aan Polypeptiden en/of polynucleotiden. Om een betere in-
druk te krijgen van de metaalbindende verbindingen in de metaalbindende 
fracties, is het nodig deze verder fysisch-chemisch te scheiden omdat 
ze nu waarschijnlijk nog een mengsel van verbindingen bevatten. Men zou 
dan ook nog kunnen proberen Co als vitamine Bi 2 aan te tonen, deze 
vitamine is in floëeraexudaat van enige bomen in zeer lage concentratie 
geworden (Ziegler und Ziegler, 1962). 
Samenvattend kan men zeggen dat Ni en Co in het f loëemsap van Ricinus 
voorkomen in waarschijnlijk polypeptide en/of polynucleotide verbinding-
en met een molucuulgewicht tussen 1000 en 5000. In de resultaten van de 
proeven met Co blijft enige onzekerheid door het onverklaarbare gedrag 
van de Co-zouten in bepaalde gevallen en onder bepaalde omstandigheden. 
15 
extinctie 
bij 570 nm 
aooo 
6000 
4XXX) -
aooo -
Jl 
,C, ,... — .,. ..M.l.l—I 
%.l 50 100 elutie volume in ml 
Fig. 11. Gelfiltratie van floëemexudaat 
door een Sephadex G10 kolom. Het elutie-
middel is Tris-HCl buffer met pH 8,2. 
De ninhydrinekleuring is gemeten bij 570 
nm. f B,D.=Blue Detran 2000. 
16 
SAMENVATTING 
Er is gezocht naar de chemische vorm waarin Ni en Co in de zeefvaten ver-
voerd worden. Het floëemsap is verkregen door insnijdingen in de schors 
van de stengel van Ricinus cowmmie-planten en het exudaat op te vangen 
met een capilair. De metalen zijn als 63Ni en 58Co toegediend aan de 
voedingsoplossing. De componenten van het sap zijn gescheiden op mole-
cuulgewicht met Sephadex kolommen en op lading met papierelectroforese. 
Het 63Ni en het 5BCo blijken aan verbindingen met een molecuulgewicht 
tussen 1000 en 5000 gebonden te zijn. 63Ni blijkt aan negatief geladen 
en 58Co grotendeels aan negatief geladen verbindingen, waarschijnlijk 
Polypeptiden en/of polynucleotiden, voor te komen. 
17 
LITERATUUR 
Baes, C.F. and Mesmer, R.E., 1976. The hydrolysis of cations. John Wiley, 
New York. 
Goor, B.J. van and Wiersma, D., 1976. Chemical forms of maganese and zinc 
in phloem exudates.Physiol. Plant.36: 213-216. 
Hanlon, D.P., Watt, D.S. and Westhead, E,W., 1966. The interaction of 
divalent metal ions with Tris-HCl buffer in dilute solution. Anal. 
Biochem. 16: 225-233. 
Höfher, W., 1969. Nachweis und Trennung organischer Verbindungen des 
Zinks und des Kobalts im Exudat von Helianthus annuus durch Gelfiltration 
an Sephadex. Z. Pflanzenernähr. Bodenkd. 123: 11-21. 
Höfner, W., 1970. Eisen- und manganhaltige Verbindungen im Blutungssaft 
von Helianthus annuus.Physiol. Plant»23: 673-677. 
Milburn, J.A., 1971. An analysis of the response in phloem exudation on 
application of massage to Ricinus.Planta (Berl) 100: 143-154. 
Schweitzer,G.K. and Willis, W.v., 1966. The solvent extraction of metal 
chelates. In: Advances in analytical chemistry and instrumentation. 
Interscience Publishers,New York. 
Tiffin, L.O.,1967. Translocation of manganese, iron, cobalt and zinc in 
tomato. Plant Physiol 42: 1427-1432. 
Tiffin, L.O., 1971. Translocation of nickel in xylem exudate in plants. 
Plant Physiol .48: 273-277. 
Tiffin, L.O., 1972. Translocation of micronutrients in plants. In: 
Micronutrients in agriculture,Ed. J.J. Mortvedt, P.M. Giordano and W.L. 
Lindsay. Soil Sei. Soc. Am., Madison, U.S.A. 
Ziegler, H. und Ziegler, I., 1962. Die wasserlöslichen Vitamine in den 
Siebröhrensäften einiger Bäume.Flora (Jena) 152: 257-278. 
18 
BIJLAGE 1 
Literatuurgegevens over Co zouten wat betreft oplosbaarheid, hydrolyse, 
oxidatie en reduktie enz. 
In zuiver water is alleen Co2 stabiel, Co3 oxideert H2O en gaat weer 
over in Co2 (Baes et al, 1976) Co3 kan sterk gestabiliseerd worden door 
complexvorming (speciaal N donors b.v. NH3 amines als nitrogroepen, 
ethyleendiamime) Hydrolyse van Co* kan bij lage concentratie en niet te 
hoge pH, CoCH en Co(0H)2geven. De oplosbaarheid van Co(0H)2 is 0,00032 g 
per 100 ml, Co3(PC%)2 e n Co3(F0O2 2H20 zijn niet oplosbaar, Co3(PC%)2 
2.H2O is iets oplosbaar. 
Bij pH 8,2 is het grootste deel van het Co (II) aanwezig als Co(OH), Co 
(JU) is nog sterker gehydrolyseerd want bij pH 1,8 komt de helft van het 
Co(III) als Co(0H)2+ voor (Schweitzer et al. ,1966). 
Voor de rest is van de hydrolyse van Co3 weinig bekend. 
In aanwezigheid van Tris (hydroxymethyl) aminomethaan bij pH 8,2 behoort 
een 1:1 complex met Co (II) tot de mogelijkheden (Hanlon et al., 1966). 
BIJLAGE 2 
19 
,2+ „., Oxidatie van het Co  ion door luchtzuurstof 
Halfreactie: Co2 , 2 + ^ C o3+ + e 
.3+ï ECo= Eo(Co) +0,059 log (Co3 ) 
(Co2+) 
Eo(Co)= 1,82V 
Halfreactie: 02 + 4H30 + 46^=? 6H20 
E0,-Eo(°2) + °>059 l08 (H3° )"Po, E 0(°2) = T » 2 ^ O2  02 o 
Totaal-
reactie 4Co2+ + 02 + 4H30+é= 4Co3+ + 6H20 
K= (Co3 ) 
(Co2T) P02(H30 )* 
=^K=f(pH) 
Bij evenwicht moet gelden :E_ =E_ 
E (Co) + 0,059 log (Co3*) = E (02) + 0,059 log (HaO)* p 
(Co2 ) 4 
-E (Co) + EQ(02)= 0,059 log (Co3 ) 
(Co2+) 
- 1 •» 
(H,oV p0 
K= (CO3 ) 
(Co2+) 
1 = 10 •i»o 
(üfTy p 
Normaal verloopt de oxidatie niet, maar behalve de pH is er nog een 
factor die invloed heeft op het al of niet verlopen van de reactie, 
namelijk het verschil in grootte tussen de complexvormingskonstanten 
van Co2 - Tris en Co3 - Tris. 
20 
,2+ De invloed van de Tris-HCl buffer op de stabiliteit van het Co2 ion 
React ies : Co2+ + T i ~ Co2+T ki= (Co2*T) 
(Co2+) (T) 
Co3* + T ^ Co3TT k2= (Co3+T) 
(Co3+) cn 
+, Eeo=Eo(Co) +0 ,059 log (Co3 ) 
(Co2+) 
ECo=Eo(Co) + 0,059 log (Co3+T) k ^ T ) 
k2 CT) (Co2 T) +_ 
+_ ECo=Eo(Co) + 0,059 log kj_ + 0,059 log (Co3 T) 
k2 (Co2+T) 
ECo=E^(Co) + 0,059 log (Co3+T) 
(Co2+T) 
Als k2 voldoende groot is dan ki, dan wordt E1(Co) kleiner dan EQ(Co). 
Als k2 veel groter is, dan wordt E1(Co) kleiner dan E (02) en verloopt 
de oxidatie van Co2 naar Co3 . Waarschijlijk is het verschil in grootte 
2 
+
 m . „»+ tussen de complexvormingsconstanten van Co '-Tris en Co3 -Tris vrij groot, 
de complexvormingsconstante van Co3 -Tris is niet bekend maar het is wel 
bekend dat Co3 sterke complexen geeft met N donors en dus ook met Tris. 


De chemische vorm waarin Ni en Co voorkomen in het floeemexudaat van Ricinus communis

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

NARCIS

Name not available

Wageningen Yield