In 1992 werden op de Waiboerhoeve twee soorten 0,50 mm dikke kuilfolie in gebruik genomen voor meerjarig gebruik

Breij, A.P.J.

Corporaal, J.

Dieren, J., van

Withaar, R.

Wageningen Yield 

Praktijkonderzoek 95-2 13
Kuilplastic voor meerjarig gebruik
J. Corporaal (PR)
A.P.J. Breij, J. van Dieren en R. Withaar (Waiboerhoeve)
In 1992 werden op de Waiboerhoeve twee soorten 0,50 mm dikke kuilfolie in gebruik
genomen voor meerjarig gebruik. Zie ook Praktijkonderzoek augustus 1993. Het
gebruik van dergelijke folies kan een beperking opleveren van de hoeveelheid afval-
plastic en van de kosten. In dit artikel wordt ingegaan op de ervaringen van de eer-
ste drie gebruiksjaren. 
De overheid, het Landbouwschap en de kunst-
stofindustrie proberen gezamenlijk de stroom
aan afvalplastic uit de landbouw te beperken. In
eerste instantie wordt gedacht aan inzamelen en
hergebruiken. Daarnaast kan worden gedacht
aan meerjarig gebruik. Steeds meer afvalplastic
wordt ingezameld en verwerkt tot grondstof voor
nieuw plastic (regranulaat). De kwaliteit en de ge-
bruiksmogelijkheden van dit regranulaat zijn sterk
afhankelijk van de kwaliteit van het verwerkte af-
valplastic. Kuilvoerfolie is geen ideale grondstof
omdat het vaak sterk verontreinigd is met grond
en kuilvoerresten die zich moeilijk laten verwijde-
ren. Bij de produktie van dunne kuilvoerfolies
(0,15 mm of minder) kan slechts een beperkt
deel regranulaat worden gebruikt omdat anders
de kwaliteit van de folie onvoldoende wordt. 
De huidige 0,15 en 0,20 mm folies worden
meestal maar één jaar en soms twee jaren ge-
bruikt. Ze zijn dan dermate verouderd dat ze niet
meer geschikt zijn voor een afdoende luchtdichte
bewaring van het kuilvoer. Dikkere folies zijn be-
ter geschikt voor meerjarig gebruik. Bij de pro-
duktie ervan kan meer regranulaat worden ver-
werkt en als afval zijn ze beter te verwerken door-
dat de verhouding tussen plastic en verontreini-
ging gunstiger is. 
Een nadeel van dikke folies is het gewicht en de
zorg die eraan moet worden besteed om ze voor
meer jaren bruikbaar te houden. Om hiermee
praktijkervaring op te doen zijn in 1992 op de
Waiboerhoeve twee soorten afdekking met 0,50
mm dikke folie in gebruik genomen. De eerste
variant was een folie uit één stuk, de tweede be-
stond uit stroken van 5 m breed die in dwarsrich-
ting over de kuil werden gelegd. 
Folie aan één stuk
In het najaar van 1992 werd een 0,50 mm dikke
folie van 30 x 10 m als enige afdekking op een
maiskuil gelegd. Om te zien of dit plastic bestand
is tegen vogelschade is er geen beschermzeil ge-
bruikt. In de winterperiode is de kuil regelmatig
belopen door verschillende personen met nor-
maal schoeisel. Dit gaf geen beschadiging of
zichtbare vervorming van het plastic. De bewa-
ring was vrijwel  probleemloos verlopen. Op een
hoek van de kuil kwam een hoeveelheid schim-
mel voor die vermoedelijk het gevolg was van
luchtintreding door plooien. Dit had met een dik-
kere zandkraag kunnen worden voorkomen. On-
danks dat er geen beschermzeil was gebruikt zijn
er geen problemen geweest met vogelschade. In
het voorjaar is de snijmaiskuil overgekuild. Het
plastic is in zijn geheel van de kuil gehaald,
schoongeveegd en opgevouwen. Dit leverde
geen problemen op. 
Het plastic is voor de tweede keer gebruikt op
een graskuil. De graskuil werd in één keer inge-
kuild. Het plastic moest met drie personen over
de kuil worden getrokken. Het opbrengen kostte
meer inspanning dan bij de snijmaiskuil doordat
het gebruikte plastic stroever was dan het nieu-
we plastic. Daardoor glijdt het minder makkelijk
over de kuil. Om luchtintreding door plooien te
voorkomen is de folie vastgelegd met een extra
dikke zandkraag. Het viel op dat de dikke folie
duidelijk strakker op de kuil bleef liggen dan de
gebruikelijke 0,15 mm folies. Tijdens de bewaring
is regelmatig over de kuil gelopen om te contro-
leren of er beschadigingen waren opgetreden. Dit
bleek niet het geval. 
De kuil werd vervoederd in de periode van 1 tot
20 maart en van 1 mei tot 10 juni. Tussen 20
maart en 1 juni is de kuil weer luchtdicht afgeslo-
ten geweest. Doordat er een dikkere zandkraag
was aangebracht kostte het openen van de kuil
iets meer tijd dan gebruikelijk. De grond liet zich
gemakkelijk van het plastic afscheppen zonder
dat het plastic werd beschadigd. Er werd dage-
14 Praktijkonderzoek 95-2
lijks kuilvoer uit de kuil gehaald. Hierbij liet men
de kuil open liggen. De bewaring was probleem-
loos verlopen. Er werd geen schimmel geconsta-
teerd. Het viel op dat zich onder het plastic min-
der condens had gevormd dan gebruikelijk. Dit
kan te maken hebben met het hogere gewicht
van de folie, dat zorgt voor een betere aansluiting
op het voer. Twee keer per week werd het plastic
een stuk naar achteren gerold. Vanwege het
hoge gewicht moest dit met twee personen ge-
beuren. Enkele keren is het plastic terug gevallen
over het snijvlak. Het plastic was te zwaar om het
in handwerk weer op de kuil te krijgen. Daarom
werd een kleine wiellader gebruikt. Dit werd met
de nodige zorg werd gedaan. Desondanks ont-
stonden toch enkele beschadigingen aan het
plastic. Toen het laaste kuilvoer uitgehaald was,
is het plastic opgevouwen en aan de kant ge-
legd. Eind augustus is het plastic uitgevouwen en
schoongeveegd. Hierbij werden, naast de me-
chanische beschadigingen door de wiellader,
ook nog een aantal rafelige gaten ontdekt die
mogelijk te wijten zijn aan muizen- of rattenvraat.
De folie werd daardoor niet meer geschikt geacht
om als enige afdekking te dienen. De folie wordt
nu nog als tweede laag gebruikt over een nieuwe
0,15 mm dikke folie. 
Folie in stroken
In het najaar van 1992 werd ook een snijmaiskuil
afgedekt met stroken plastic van 0,50 mm dikte.
Deze folie is 5 m breed en wordt geleverd op rol-
len van 50 m lengte. De stroken worden dwars
over de kuil gelegd met een overlapping van ca
0,5 m. De lengte van de stroken kan op de
breedte van de kuil worden afgestemd. Ook bij
een zeer zorgvuldige afdekking kan er bij de
overlappingen lucht naar binnen treden. Daarom
is deze vorm van afdekking alleen te gebruiken in
combinatie met een onderfolie uit één stuk. Op
de Waiboerhoeve werd hiervoor een 0,15 mm
dikke folie gebruikt. De stroken werden met twee
personen aangebracht. Dit was niet noodzakelijk
vanwege het gewicht van de stroken, maar om
de stroken gemakkelijker recht te leggen. Bij het
overlappen moet op de windrichting worden ge-
let omdat de stroken anders los kunnen waaien.
De stroken worden op hun plaats gehouden met
een zandkraag aan de zijkant van de kuil en met
zandslurven, autobanden of trivera banden over
Kuilvoerfolie is vaak verontreinigd met grond en kuilvoerresten en is daardoor moeilijk te gebruiken als grondstof
voor nieuw plastic.
Praktijkonderzoek 95-2 15
de kuil. Het afdekken van de kuil vraagt op deze
manier meer tijd en zorg dan het afdekken met
dik plastic uit één stuk, of met gewoon 0,15 mm
plastic met grote stukken beschermzeil. 
De bewaring van de snijmaiskuil is probleemloos
verlopen. Bij enkele stroken is een mechanische
beschadiging geconstateerd. Dit heeft dankzij de
onderfolie niet tot problemen geleid. Bij het ver-
voederen van de kuilen werd de strooksgewijze
afdekking als een voordeel ervaren. Wanneer er 5
meter van de kuil vervoederd is, wordt er een
strook verwijderd. De stroken kunnen door één
persoon worden opgevouwen tot een pakketje
van 1 x 1 meter en vervolgens opgeborgen. Het
gewicht (25 - 30 kg) vormt hierbij geen probleem.
Voor het opvouwen werd het grofste vuil met een
bezem weggeveegd. 
In de zomer van 1993 zijn de stroken voor de
tweede keer gebruikt. Deze keer om een sleufsilo
met graskuil af te dekken.  Ze zijn aangebracht
nadat de hele kuil klaar was. Bij het uitvouwen
van de stukken bleven de plooien vrij lang aan-
wezig. Dit was lastig bij het afdekken en vastleg-
gen. Na verloop van tijd trokken de plooien wel
weer glad. Ook bij deze kuil zijn geen problemen
geweest bij de bewaring. In 1994 zijn de stroken
voor de derde keer gebruikt om een sleufsilo met
gras af te dekken. 
Beperking afval en kosten
Uit de berekeningen in Praktijkonderzoek van au-
gustus 1993 blijkt dat een folie uit één stuk uit
oogpunt van beperking van de afvalstroom en uit
oogpunt van kosten het meest interessant is. Bij
stroken is het voordeel kleiner omdat elk jaar een
nieuwe onderfolie moet worden gebruikt. Uit de
praktijkproef op de Waiboerhoeve blijkt dat het
moeilijk is om een dikke folie uit één stuk meer-
dere jaren 100 % luchtdicht te houden. Daarom
moet na enkele jaren toch een onderfolie worden
gebruikt. Hierdoor blijft de gemiddelde jaarlijkse
hoeveelheid afval maar enkele kilo’s onder die
van een afdekking met stroken . 
Het effect van afdekken met dik plastic op de ge-
middelde hoeveelheid afvalplastic per jaar en op
de gemiddelde jaarkosten hangen sterk af van de
afdekmethode waarmee het wordt vergeleken.
Op bedrijven waar momenteel met een laag
nieuw en een laag oud plastic zonder een be-
schermzeil wordt afgedekt, wordt de hoeveelheid
afval pas beperkt als het dikke plastic langer dan
tien jaar meegaat. Op bedrijven waar momenteel
met twee lagen nieuw plastic met een bescherm-
zeil wordt afgedekt is dit al vanaf het tweede jaar
het geval. Uit kostenoogpunt zou het dikke plas-
tic op het eerste bedrijf ongeveer 20 jaar moeten
meegaan en op het tweede bedrijf 3 jaar.
Stroken of één stuk
Uit oogpunt van gebruiksgemak blijken stroken
aantrekkelijker te zijn. Bij een dikke folie uit één
stuk is men een aantal jaren achtereen gebonden
aan de lengte van de folie. Ook het hoge gewicht
en het risico van beschadiging zijn een nadeel.
Bij een strooksgewijze afdekking blijft men flexi-
beler in de lengte van de kuil. De stroken zijn
door één persoon goed te hanteren en het risico
van beschadiging is door gebruik van een on-
derfolie beperkt. 
De stroken zijn op de Waiboerhoeve gebruikt op
een vrij lage snijmaiskuil (1,5 m) en op een sleuf-
silo. Het is nog een vraag hoe de stroken kunnen
worden gebruikt op hogere kuilen. Hierbij kan het
afdekken van de voor- en achterkant van de kuil
wel eens problemen geven.
Conclusies
Wanneer bij het gebruik van 0,50 mm dikke in-
kuilfolies voldoende zorg wordt besteed aan het
afdekken zijn er geen nadelige gevolgen voor de
kuilkwaliteit.
Bij dikke folies uit één stuk ontstaan gemakkelijk
beschadigingen, waardoor na enkele jaren een
onderfolie moet worden gebruikt voor een lucht-
dichte afdekking. Daarmee komen de hoeveel-
heid afvalplastic en de jaarkosten overeen met
een afdekking met 0,50 mm dikke folie in stro-
ken. Aan het afdekken met stroken moet duide-
lijk meer zorg worden besteed dan bij gebruik
van een dikke folie uit één stuk, of twee lagen
0,15 mm dik plastic met een beschermzeil. Bij
het vervoederen van de kuil blijkt een strooksge-
wijze afdekking beter hanteerbaar dan een (be-
scherm)zeil uit één stuk. 
De vermindering van de hoeveelheid afvalplastic
en de verlaging van de kosten zijn sterk afhanke-
lijk van de huidige wijze van afdekken. In vergelij-
king met afdekken met een laag nieuw en een
laag oud plastic, wordt de hoeveelheid afvalplas-
tic pas beperkt bij een 10-jarig gebruik van de
dikke plastic. De kosten zijn pas bij een 20-jarig
gebruik lager. In vergelijking met een afdekking
van twee lagen nieuw plastic met een bescherm-
zeil, is de hoeveelheid afval al bij tweejarig ge-
bruik lager en zijn de kosten al na drie jaar ge-
bruik lager.


Kuilplastic voor meerjarig gebruik

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Wageningen Yield

Name not available