Clinical trials in paediatric patients are limited due to certain practical, ethical and regulatory aspects. Accordingly, after performing pharmacokinetic (PK) and efficacy/safety clinical trials in adults, clinical trials in paediatrics might be carried on by taking into consideration physiological characteristics of neonates, infants, children and adolescents. Physiological changes are reflected in maturation of functional organs and they change PK processes in quantitatively and/or qualitatively manner in comparison to adults that affect drug dosing regimen. The major differences in PK are observed in neonates and infants, while PK in children and adolescents are approaching those in adults and they are easier to predict. When defining dosing regimen both PK characteristics of drug and specific pharmacodynamic features has to be considered. Values of PK parameters, as well as doses are usually based on age, body weight and body surface area. In clinical practice it is recognised concomitant use of age and body weight based dosing regimens. However, clinical practice revealed an evidence for the need to individually adjust dosing regimen to each patient according to his physiological and disease characteristics.Određena praktična, etička i regulatorna ograničenja postoje kada su u pitanju kliničke studije koje uključuju pedijatrijsku populaciju pacijenata. Zbog toga se studije uobičajeno sprovode nakon ispitane farmakokinetike (FK) i efikasnosti/bezbednosti leka u odraslih uz razmatranje fizioloških karakteristika novorođenčadi, odojčadi, dece i/ili adolescenata u zavisnosti od podgrupe pacijenata kojoj je lek namenjen. Fiziološki procesi koji obuhvataju sazrevanje funkcionalnih organa utiču na FK procese i njihov uticaj može biti kvantitativno i kvalitativno različit u odnosu na odrasle, utičući tako na režim doziranja leka. Najveće razlike u FK procesima u odnosu na odrasle pacijente uočene su kod novorođenih beba i odojčadi, dok se kod dece FK procesi približavaju procesima kod adolescenata i odraslih, i lakše ih je predvideti. Specifičnosti u FK leka neophodno je uzeti u obzir prilikom definisanja optimalnog režima doziranja leka, uz razmatranje eventualnih specifičnosti u farmakodinamici leka kod pedijatrijskih pacijenata. Vrednosti FK parametara i režimi doziranja se najčešće definišu na osnovu godina, telesne mase ili površine tela. U kliničkoj praksi se pri definisanju početnih režima doziranja leka koriste godine i telesna masa. Međutim, prepoznata je potreba da se pacijent prati i da se režim doziranja individualno prilagodi svakom pacijentu prema njegovim fiziološkim i karakteristikama bolesti