In 1999 werd de bibliotheek van het KIT geconfronteerd met veranderend subsidiebeleid: de overeenkomst voor ‘onbepaalde duur’ werd opgezegd. Subsidie voor capaciteit (input) werd omgezet in financiering van producten (output). Een veranderingsproces, begeleid door adviesbureaus, werd ingezet om gesubsidieerde activiteiten te definiëren als producten. Ieder product werd volgens een format omschreven, gekwantificeerd, en voorzien van kwaliteitscriteria, meetmethode en prijs. Per vierkante meter, werkplek en medewerker zijn overheadkosten berekend om integrale kostprijzen vast te stellen per product ter vergelijking met prijzen elders (benchmarking). Outputfinanciering heeft geleid tot transparantie voor de opdrachtgever. Ook bij de opdrachtnemer is sprake van positieve effecten: bij de leiding t.a.v. management en kwaliteitsbeheer van producten, bij medewerkers vanwege een helder productplan en de eigen verantwoordelijkheden daarin voor planning en uitvoering. Nadat het proces succesvol is doorlopen, wordt een volgende stap noodzakelijk omdat de opdrachtgever prijsstijgingen niet (volledig) compenseert. Additionele inkomsten zullen inkrimping en (deeltijd)ontslag moeten voorkomen
