زمينه: خونريزی حين عمل هرچند از جمله مسائل مهم در اعمال جراحی ستون فقرات است،ولی درمورد روشهای کاهش وعوامل مؤثربر آن بر خلاف اعمال جراحی آرتروپلاستی هيپ وزانو؛در جراحی ستون فقرات مطالعات بسيار کمی انجام گرفته است.دراين مطالعه ما تأثيرکلونيدين را بصورت پيش داروی خوراکی بر خونريزی حين عمل در اعمال جراحی فيوژن خلفی مهره‌های کمری تحت بيهوشی با پروپوفول و رميفنتانيل مورد بررسی قرار داديم.
مواد و روشها:دراين کارآزمايی بالينی تصادفی شدهَ دوسوکور ،۳۰ بيمارکانديدای فيوژن خلفی مهره‌های کمری بطور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. بيماران گروه مطالعه (گروه کلونيدين) ۹۰-۶۰ دقيقه قبل از بيهوشی قرص کلونيدين ۲۰۰ ميکروگرمی و بيماران گروه کنترل درهمان زمان پلاسبو دريافت کردند. روش القاء و نگهداری بيهوشی و فشارمتوسط شريانی هدف برای هيپوتانسيون کنترله با رميفنتانيل در دو گروه يکسان بود. دو گروه از جهات ميزان خونريزی،دوز رميفنتانيل تجويز شده درساعت،تعداد بيمارانی که برای رسيدن به فشارمتوسط شريانی هدف به نيتروگليسرين نياز بود (وقتی رميفنتانيل کافی نبود)،مدت عمل و رضايت جراح از يک فيلد عاری از خون با هم مورد مقايسه قرار گرفتند.
يافتهها:بين دو گروه از نظر خصوصيات دموگرافيک مانند سن (p = 115/0)،جنس(p = 349/0)، وضعيت فيزيکی ASA (p = 39/0)،وزن(p= 2/0) و مدت عمل(p = 899/0) تفاوت آماری معنيداری وجود نداشت. ميزانخونريزی حين عمل وميزان رميفنتانيل تجويز شده در ساعت در گروه کلونيدين بطور معنيداری (به ترتيب pکمتر از 002/0 و 001/0) کمتر از گروه کنترل بود. رضايت جراح بين دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (p = 169/0).
نتيجهگيری: کلونيدين به صورت پيش داروی خوراکی ميتواند موجب کاهش ميزان خونريزی در اعمال جراحی فيوژن خلفی مهره های کمری، در سطح يکسان فشار متوسط شريانی با گروه کنترل شود. ميتوان استفاده از آنرا به اين منظور در اعمال جراحی پيچيدهتر ستون فقرات نظير جراحی برای دفورميتی ستون فقرات که با خونريزی بيشتری همراه است مورد بررسی قرار داد
