De eerste stalperiode van het lagekostenbedrijf zit er al weer op. Daarin is gebleken dat met een beperkte krachtvoergift een goede melkproductie mogelijk is. Bij voorraadvoedering vraagt de verdeling van verschillende ruwvoeders over dag en nacht extra aandacht. Dat geldt ook voor de verdeling van het ruwvoer binnen de groep pinken en droogstaande koeie

Remmelink, G.

Dutch

Wageningen Yield 

Voorraadvoedering
In de ligboxenstal zitten twee groepen dieren:
Melkgevende koeien en droogstaande koeien
plus pinken. We verstrekken het ruwvoer in
voorraad voor een diagonaal voerhek dat langs
de buitenzijde van de stal is geplaatst. In de
stalperiode is er één vreetplaats per 2,5 melkkoe
beschikbaar.
De opzet is om niet meer dan 30 % snijmaïs in
het winterrantsoen te hebben. Het vorige jaar
hadden we echter 2,5 ha grasland te weinig.
Daardoor bestond de afgelopen winter het ruw-
voer voor de helft uit snijmaïs en voor de helft
uit graskuil. 1 à 2 keer per week werden met
een kuilsnijder nieuwe blokken voor het voer-
hek gezet (om en om snijmaïs en graskuil). De
blokken werden tweemaal daags met een
hydraulische schuif, die aan de zijkant van de
trekker is gemonteerd, tegen het voerhek
geschoven. De graskuil was met 875 VEM, 62
DVE en 50 OEB van gemiddelde kwaliteit. Over
het algemeen gaven de koeien de voorkeur aan
de graskuil. ‘s Nachts moesten de dieren daar-
door relatief veel snijmaïs vreten. De volgende
morgen werden de voerresten (vooral snijmaïs)
doorgeschoven naar de groep droogstaande
koeien plus pinken. Voor deze groep bestond
het rantsoen naast circa 10 % voerresten van de
melkkoeien uit graskuil die ook in voorraad
werd verstrekt.
Doordat de melkkoeien tijdens de lactatie wei-
nig krachtvoer krijgen, worden ze in de droog-
stand niet gauw te vet. Echter een Ca-gehalte
van 8 gram en een K-gehalte van 40 gram per
kg droge stof graskuil werkt melkziekte in de
hand. Van de 2e kalfs en oudere koeien moest
50 % tegen melkziekte worden behandeld.
Daarnaast is de groei van het jongvee tegenge-
vallen. Er wordt een oplossing gezocht in aan-
passing van het rantsoen en de huisvesting van
de droogstaande koeien en de pinken.
Beperkt krachtvoer
De koeien moeten veel melk uit ruwvoer geven.
In de stalperiode gaan we uit van 16 kg FPCM
(= melk met 4 % vet en 3,30 % eiwit) uit alleen
ruwvoer (bij vaarzen 12 kg FPCM). Per 2 kg
FPCM méér worden alle dieren beloond met 1
kg krachtvoer tot een maximum van 8 kg
krachtvoer per dag. De minimale gift is 1 kg
(lok)brok per dag. Als het nodig is passen we de
krachtvoergift na elke melkcontrole aan met een
halve of een hele kilo per dag.
Krachtvoer wordt alleen in de melkstal verstrekt
met handbediende automaten. Omdat de afge-
lopen stalperiode het ruwvoer voor 50 % uit
snijmaïs bestond is een eiwitrijke brok met 940
VEM, 120 DVE en 18 OEB gevoerd. Bij een pro-
ductie van 32 kg FPCM was de DVE-behoefte
met 8 kg van deze brok voor 95 % gedekt. Bij
lagere producties liep de DVE-dekking terug
naar 80 %. Om deze ongelijkheid te voorko-
men, doen we ons best om de volgende stalpe-
riode minimaal 70 % graskuil te voeren.
Door een lagere krachtvoergift in de weidepe-
riode, maximaal 4 kg in het voorjaar en 6 kg in
het najaar, denken we uit te komen op circa
1200 kg per koe per lactatie.
Melkproductie valt mee
Bij de start van het bedrijf gingen we ervan uit
dat de melkproductie van ruim 8200 kg zou
dalen naar 7500 kg per jaar. De eerste drie
maanden van 1998 lag de voorspelde 305-
dagenproductie rond de 7800 kg met 4,50 %
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
20
Veel melk uit ruwvoer in eerste 
stalperiode lagekostenbedrijf
Gerrit Remmelink
De eerste stalperiode van het lagekostenbedrijf zit er al weer op. Daarin is gebleken dat met een
beperkte krachtvoergift een goede melkproductie mogelijk is. Bij voorraadvoedering vraagt de
verdeling van verschillende ruwvoeders over dag en nacht extra aandacht. Dat geldt ook voor de
verdeling van het ruwvoer binnen de groep pinken en droogstaande koeien.
Praktijkonderzoek 98-3
Bedrijfsopzet
• 400.000 kg melk op 32 ha land
• 12.500 kg melk per ha
• per koe 7500 kg melk (controle) met 1200 
kg krachtvoer (excl. jongvee)
• 53 melkkoeien
• Ruwvoer voor 100 % van het eigen bedrijf
• 27 ha gras (en klaver), waarvan op 24,5 ha 
huiskavel
• 5 ha snijmaïs op veldkavel
vet en 3,30 % eiwit en een standaardkoepro-
ductie van gemiddeld 37. Opvallend is dat het
eiwitgehalte bij de dieren die 60 tot 120 dagen
in productie zijn daalde naar 3 %. Dit kan het
gevolg zijn van een tekort aan energie en eiwit
aan het begin van de lactatie. Ook onvoldoende
afstemming van het energie- en eiwitaanbod in
de vorm van ruw- en krachtvoer kan de oorzaak
zijn.
Om na te gaan of er voldoende eiwit-stikstof in
het rantsoen zit, zijn ureumwaarden in de melk
gemeten. Het ureumgehalte in de tankmelk was
Kuilblokschuif 
Gedurende zes weken hebben we ervaring opgedaan met aanschuiven met een kuilblokschuif.
Dit is een electrisch apparaat dat in staat is om de blokken kuilvoer traploos op te schuiven.
Daarbij rusten de blokken grotendeels tegen- en voor een klein deel op de schuif. Met dit appa-
raat wordt alles tegelijkertijd en in dezelfde mate aangeschoven, ook de losse maïs. Daardoor
oogt het netter dan bij gebruik van de trekkerschuif. Wanneer twee keer aanschuiven niet vol-
doende bleek te zijn, werd dit met een druk op de knop gecorrigeerd. Bij gebruik van de kuilblok-
schuif wordt uitgegaan van veebezetting van 3,5 koe per vreetplek. Daarbij is volgens de leveran-
cier de bezetting van het voerhek over een etmaal 60 %. Volgens Roel Withaar, de bedrijfsboer
van het lagekostenbedrijf, is de vreetruimte voor de zwakkere dieren zo te krap. Hij heeft ook de
indruk gekregen dat de rangorde in veestapel zich na het plaatsen van de kuilblokschuif eerst
moest herstellen. Verder moet, om de voorraad aan te kunnen vullen, het voer eerst (bijna) op
zijn. Daardoor ben je minder flexibel in het tijdstip van kuil uithalen.
Al met al hebben we de indruk gekregen dat een kuilblokschuif goed werk levert, maar geen
tijdswinst oplevert. Daar staat wel een extra investering tegenover, die slecht past in het kader
van het lagekostenbedrijf. Daarom wordt nu weer met de trekkerschuif gewerkt.
21
l  l  l  l  l  l  l  l  l  l  l  l l
Praktijkonderzoek 98-3
Bij voorraad-
voedering vraagt
de verdeling van
gras- en snij-
maïskuil over
dag en nacht
extra aandacht.
in maart 1998 slechts 16 mg per 100 g melk,
terwijl 20 - 30 mg per100 g melk wenselijk is.
Bij individuele dieren zat in de ochtendmelk
zelfs minder dan 10 mg ureum per 100 g melk.
Dit wijst er op dat de verdeling van kuilgras en
snijmaïs over de dag en de nacht ongelijk is
geweest. Blijkbaar is de DVE-aanvulling twee
maal daags in de melkstal ook krap geweest. 
Voor de volgende stalperiode vragen het aan-
deel graskuil in het rantsoen (minimaal 70 %)
en een gespreide aanvulling met snijmaïs extra
aandacht.


Veel melk uit ruwvoer in eerste stalperiode lagekostenbedrijf

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Wageningen Yield

NARCIS

Name not available