Tendinopatia ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia – konfrontacja badania przedmiotowego z wynikami artroskopii barku

Abstract

Tendinoapthy is a common medical problem and its aetiopathology is multifactorial. Biceps tendon is more vulnerable to injurie due to anatomic and biomechanical conditions. The aim of the study was to present results of the physical examination and shoulder arthroscopy findings among patients suffering from biceps tendon tendinopathy.The research was divided into two phases: preoperative and arthroscopic. First phase consisted of clinical examination- five clinical tests, level of pain assessment by use of VAS scale and analysis of the history of disease. Second phase presented  25 patients who underwent shoulder arthroscopy assisted biceps tendon tenotomy or tenodesis.Clinical examination showed that the most accurate test for biceps tendon tendinopathy was tenderness in the bicipital groove. Mean VAS score was: 7.8. History of subjects tendinopathy was half traumatic and half overuse aetiology. Shoulder arthroscopy revealed other injuries and the most frequent accompanying lesions were rotator cuff tears.The association between biceps tendon tendinopathy and other shoulder pathologies and problems with accuracy of clinical test have been noted by many authors. Due to  so many accompanying lesions, diagnosis of biceps tendon tendinopathy needs to be supported by other diagnostic methods and shoulder arthroscopy is widely accepted as a gold standard to identify biceps tendon pathologyTendinopatia jest powszechnym problemem medycznym o wieloczynnikowej etiologii. Ścięgno głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia jest podatne na urazy z powodu uwarunkowań anatomicznych oraz biomechanicznych.Celem badania było przedstawienie wyników badania przedmiotowego oraz wyników artroskopii barku u pacjen-tów z tendinopatią ścięgna bicepsa.Badanie podzielono na dwie fazy:przedoperacyjną oraz artroskopową. Pierwsza faza składała się z pięciu testów klinicznych,oceny poziomu bólu za pomocą skali VAS oraz analizy historii schorzenia.Druga faza polegała na artroskopii barku z wykonaniem tenotomii lub tenodezy ścięgna bicepsa.Badanie przedmiotowe wykazało, że najbardziej precy-zyjnym testem do oceny tendinopatii ścięgna bicepsa była tkliwość w bruździe międzyguzkowej. Średni wynik w opar-ciu o skalę VAS to 7,8. Wywiad schorzenia był w połowie urazowy, a w połowie o przeciążeniowej etiologii. Artro-skopia barku ujawniła inne schorzenia w stawach ramien-nych, a najczęstszą zmianą były uszkodzenia stożka rotato-rów.Wielu autorów podkreśla związek pomiędzy tendinopatią bicepsa a innymi uszkodzeniami barku oraz problematykę precyzji testów klinicznych w diagnostyce tendinopatii. W obliczu licznych zmian towarzyszących tendinopatii bicepsa diagnostyka powinna być poszerzona o inne badania obrazo-we oraz artroskopię barku uznawaną jako złoty standard

    Similar works