All along the Watchtowers [46th Salon of Architecture]

Abstract

Torre Rinalda predstavlja integralni deo sistema priobalnih kula osmatračnica koje se prostiru duž obala oblasti Pulje (Puglia) u Italiji. Iako deo važnog kulturnog nasleđa Italije, kule nisu adekvatno zaštićene i revitalizovane u odnosu na savremeni trenutak njihovog postojanja. Prepoznat je neiskorišćen potencijal za povezivanje priobalnih kula osmatračnica u kulturnu rutu koja bi predstavljala svojevrsno putovanje kroz istoriju grada Leče i njegovog nasleđa. Kako bi se to ostvarilo, neophodno je identifikovati zajedničku nit između postojećeg sistema kula, koja bi mogla da služi njihovom prostornom i simboličkom povezivanju, ali i da se primeni na pojedinačne kule, bez obzira na stanje u kojem se one trenutno nalaze. Zajednička nit je prepoznata, pre svega, u nekadašnjoj funkciji sistema kula osmatračnica usmerenoj na signaliziranje upozorenja, ali i u načinu na koji je sam sistem upozorenja funkcionisao – slanjem dimnih signala danju i paljenjem vatre noću. Savremena interpretacija nekadašnje funkcije postaje okosnica projekta očuvanja i revitalizacije Torre Rinalda i njegov centralni motiv. Nekadašnja platforma za osmatranje projektom postaje vidikovac, dok se ranije korišćeni dim i vatra prevode u igru vodene pare i svetlosti, čime se čitav sistem priobalnih kula osmatračnica vizuelno i simbolički povezuje u jednistveni prostorno-programski potez, tj. rutu. Međutim, za razliku od nekadašnjih simbola opasnosti, reinterpretirani dim i vatra indikatori su vremenskih promena – vodena para pokazuje smer i brzinu vetra, a promene u boji osvetljenja nagoveštavaju sunčane ili kišne dane na moru. Sistem svetlosti i pare je zamišljen kao solarni sistem i različito postavljen unutar pojedinačnih kula u zavisnosti od stanja u kome se one nalaze: da stoji samostalno i simbolično označava svoje mesto u slučaju kada je kula u potpunosti u ruševinama ili da je integrisan u obnovljenu kulu u slučaju kada je moguće postići njen prvobitni volumen