Београд : Музеј примењене уметности = Belgrade : Museum of Applied Art
Abstract
Rad ispituje ulogu i mogućnost primene hipotetičkih modela u savremenoj arhitektonsko-urbanističkoj praksi u cilju ispitivanja kompleksnog odnosa između planiranog i realizovanog. Važan segment rada odnosi se na ispitivanje razloga iz kojih dolazi do odstupanja i promena u planovima, a kroz identifikaciju njihovih slabih i jakih tačaka, na primeru Novog Beograda.
Predmet analize predstavljaju postojeće stanje Novog Beograda i prva posleratna koncepcija Novog Beograda Skica regulacije Beograda na levoj obali Save iz 1946. godine autora arhitekte Nikole Dobrovića. Pored toga što predstavlja inicijalnu skicu, odabran plan za komparaciju, u morfološkom smislu, svojom radijalnom matricom predstavlja svojevrstan kontrast postojećoj ortogonalnoj matrici Novog Beograda i samim tim mogućnost ispitivanja dve krajnosti iste ideje o novom centru socijalističke države.
Osnovna pretpostavka je da bi Skica regulacije Beograda na levoj obali Save da je izvedena, usled svog naizgled, morfološki i ideološki posmatrano suprotnog karaktera dovela i do formiranja drastično drugačije slike grada, naročito u pogledu funkcionalnosti, od onog kojeg danas poznajemo. Međutim, istraživanje pokazuje da su razlike manje od očekivanih, te da se tragovi prvobitne koncepcije naziru u trenutnom stanju uprkos odstupanju od iste.
Metodologija rada zasniva se na komparaciji dva posmatrana stanja kroz dijalog kvalitativnih i kvantitativnih metoda ukrštanjem istorijsko-interpretativne analize i prostorne sintakse, alatom za kvantifikovanje rezultata u oblasti urbane morfologije, rezultujući sinteznim analitičkim crtežom trenutnog i hipotetičkog Dobrovićevog Novog Beograda
