مقدمه: امروزه گرایش به معنویت به عنوان گرایشی نو، در عرصه‌های آموزشی، تربیتی و فرهنگی بیش از عرصه‌های دیگر به چشم می‌خورد. حوزه‌ی تعلیم وتربیت بهترین موقعیت و فرصت را برای تبلور معنویت در انسان فراهم می‌کند و موضوع معنویت ذاتاً موضوعی تربیتی است. توجه به سلامت معنوی در آموزش نیازمند برنامه‌ریزی آموزشی مناسب است. لذا در این پژوهش به بررسی سلامت معنوي در برنامه آموزش پزشکی و پرستاری ایران پرداخته‌ایم.
روش: این مطالعه، با روش توصیفی و نظری اجرا شده است. داده‌ها با روش اسنادی و جستجو در پایگاه‌ها و منابع اطلاعات علمی اینترنتی گردآوری شده است.
یافته ها: ورود سلامت معنوی در برنامه‌های آموزشی بسیاری از کشورهای دنیا صورت گرفته است و برنامه‌های آموزشی و درسی بر آن اساس و در بستری از مفاهیم معنوی ساخته و پرداخته می‌شوند. در برنامه آموزشي دوره دكتراي پزشكي و دوره کارشناسی پرستاری در ایران نیز حرکت‌هایی صورت گرفته است. اما محتواي درسی باید در مورد معنويت و سلامت معنوي در برنامه آموزش پرستاري و پزشکی گنجانده شود.
بحث و نتیجه‌گیری: آموزش سلامت معنوی در دانشگاه‌ها مکرراً توصيه شده است. لازم است که در این راستا محتوا و محيط آموزشي مناسب نیز فراهم گردد. در کنار مهارت‌هايي که در زمينه مراقبت پرستاری و پزشکی برای دانشجویان لازم است به دست آوردن مهارت در زمینه سلامت معنوی نیز لازم و ضروری به نظر می‌رسد.Introduction: today, the tendency toward the spirituality is observed as a new trend in the educational, training and cultural arenas more than other arenas.
The area of teaching and training provides the best situation for the crystallization of the spirituality in man. Noticing the spiritual health in education needs a proper educational planning. Therefore, in this research we have dealt with the study of the spiritual health in the program of medical and nursing education of Iran.
Method: this study has been performed by a descriptive and theoretical method. Data have been collected by a documental method and searching in scientific information and data bases in internet.
Findings: the spiritual health has entered into the educational programs of many countries throughout the world and the educational programs and curriculums are made and developed based on it in a bed of spirituals concepts. Some measures have been taken also in the curriculums of doctoral course in medicine and the bachelor course in nursing in Iran. But, the educational content on the spirituality and the spiritual health must be included in the nursing and medical curriculums.
Conclusion: the education of the spiritual health has been recommended in different universities. It is necessary that proper educational content and setting to be provided also in this respect. Beside necessary skills for the students in respect of nursing and medical care, gaining skill in respect of the spiritual health seems necessary too.مقدمه: امروزه گرایش به معنویت به عنوان گرایشی نو، در عرصه‌های آموزشی، تربیتی و فرهنگی بیش از عرصه‌های دیگر به چشم می‌خورد. حوزه‌ی تعلیم وتربیت بهترین موقعیت و فرصت را برای تبلور معنویت در انسان فراهم می‌کند و موضوع معنویت ذاتاً موضوعی تربیتی است. توجه به سلامت معنوی در آموزش نیازمند برنامه‌ریزی آموزشی مناسب است. لذا در این پژوهش به بررسی سلامت معنوي در برنامه آموزش پزشکی و پرستاری ایران پرداخته‌ایم.
روش: این مطالعه، با روش توصیفی و نظری اجرا شده است. داده‌ها با روش اسنادی و جستجو در پایگاه‌ها و منابع اطلاعات علمی اینترنتی گردآوری شده است.
یافته ها: ورود سلامت معنوی در برنامه‌های آموزشی بسیاری از کشورهای دنیا صورت گرفته است و برنامه‌های آموزشی و درسی بر آن اساس و در بستری از مفاهیم معنوی ساخته و پرداخته می‌شوند. در برنامه آموزشي دوره دكتراي پزشكي و دوره کارشناسی پرستاری در ایران نیز حرکت‌هایی صورت گرفته است. اما محتواي درسی باید در مورد معنويت و سلامت معنوي در برنامه آموزش پرستاري و پزشکی گنجانده شود.
بحث و نتیجه‌گیری: آموزش سلامت معنوی در دانشگاه‌ها مکرراً توصيه شده است. لازم است که در این راستا محتوا و محيط آموزشي مناسب نیز فراهم گردد. در کنار مهارت‌هايي که در زمينه مراقبت پرستاری و پزشکی برای دانشجویان لازم است به دست آوردن مهارت در زمینه سلامت معنوی نیز لازم و ضروری به نظر می‌رسد
