Amaç:
Bu araştırma; sağlık yüksekokulu öğrencilerinin alternatif ve tamamlayıcı
uygulamalar hakkındaki bilgi, görüş ve uygulamalarının değerlendirilmesi
amacıyla yapılmıştır.
Materyal ve Metod: Bu araştırma tanımlayıcı
tipte kesitsel olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini 471 ebelik ve hemşirelik bölümü öğrencisi oluşturmuştur.
Araştırmada veriler anket formu aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde
tanımlayıcı istatistikler (yüzdelik, ortalama, standart sapma) ve çıkarımsal
istatistiki yöntemlerden ki-kare testi kullanılmıştır. İstatistiksel anlamlılık
düzeyi p lt;0,05 olarak alınmıştır.
Bulgular: Öğrencilerin
%90,2’sinin TAT’a yönelik eğitim almadığı ve %28,5’inin TAT kullandığı
saptanmıştır. Öğrencilerin %82,6’sı TAT konusunun Hemşirelik ve Ebelik Eğitim
Müfredatına eklenmesini istediğini belirtmiştir. Öğrencilerin %80,1’inin Akupresur,
%78,9’unun Reiki, %74,9’unun Refleksoloji,
%73,5’inin Ayurveda, %72,5’inin Tai Chi, %65,0’ının Feng Shui, %64,7’sinin Aromaterapi,
%64,6’sının Homeopati konularında bilgisinin olmadığı belirlenmiştir.
Öğrencilerin TAT kullanma durumu ile cinsiyet ve mezun olunan lise arasında
istatistiksel açıdan anlamlı fark saptanmamıştır (p gt;0,05). Öğrencilerin
okuduğu bölüm, bulunduğu sınıf, TAT konusunda eğitim alma durumu ve TAT
konusunun eğitim müfredatına eklenmesini isteme durumu ile TAT kullanım sıklığı
arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark belirlenmiştir (p lt;0,05).
Sonuç:
Öğrencilerin
büyük çoğunluğunun TAT konusunda eğitim almadığı, öğrencilerin yaklaşık üçte birinin TAT
yöntemlerinden birini kullandığı, öğrencilerin tat yöntemlerine ilişkin
bilgilerinin sınırlı olduğu ve öğrencilerin çoğunluğuna yakınının TAT konusunun
eğitim müfredatlarına eklenmesini istediği sonuçlarına ulaşılmıştır
