Dialogues between poets and literature experts, including translators, may relate to a number of matters. Not infrequently, these are problematic topics stored in the memory and associated with difficult relations between nations, as well as with the search for ways to discover and build a literary and cultural community and a bridge based on understanding between people of different nationalities. The aim of the article is to focus attention on selected, not always easy, dialogues between Czesław Miłosz and Tomas Venclova, Tadeusz Różewicz and Karl Dedecius. Both the subject matter of the written exchange of ideas that takes place between them, and the ways in which the conversations/discussions are conducted, open up many important issues. The latter involves the broadly understood value of these dialogues both for writers and experts on their works and for contemporary readers – high school students.Dialogi poetów i znawców literatury, także tłumaczy, mogą dotyczyć wielu spraw. Nierzadko są nimi problematyczne tematy przechowywane w pamięci, a związane z trudnymi relacjami między narodami, szukaniem sposobów na odkrywanie i budowanie wspólnoty literackiej czy kulturowej oraz takiego pomostu, którego podstawą jest porozumienie między ludźmi różnych narodowości. Celem artykułu jest skoncentrowanie uwagi na wybranych, nie zawsze łatwych dialogach Czesława Miłosza i Tomasza Venclovy oraz Tadeusza Różewicza i Karla Dedeciusa. Zarówno tematyka zachodzącej między nimi pisemnej wymiany myśli, jak i sposoby prowadzenia rozmów czy dyskusji otwierają na wiele ważnych kwestii. Te ostatnie dotyczą szeroko rozumianej wartości owych dialogów, tak dla pisarzy i znawców ich utworów, jak i dla współczesnych czytelników – uczniów liceum
