Farklı organik materyallerden elde edilen biyokömürün fiziksel ve kimyasal özellikleri ile biyokömür ve biyokömür ile birlikte arıtılmış karasu uygulamasının bitkisel üretimde kullanım olanakları

Abstract

Bu çalışmada okaliptüs (Eucalyptus deglupta), kavak budama atıkları, pamuk hasat artığı ve pirina olmak üzere dört farklı organik materyalden kısıtlı oksijen varlığında piroliz yolu ile biyokömür üretilmiş ve bu biyokömürlerin verimlilik özellikleri belirlenmiştir. Üretilen biyokömürler dört farklı dozda (0 t/ha, 10 t/ha, 20 t/ha, 40 t/ha) mısır (Zea mays l.) yetiştirilecek topraklara uygulanmış ve bu topraklar ile bir saksı denemesi kurulmuştur. Bu denemenin yanında bir atık yönetimi stratejisi oluşturabilmek adına pirina biyokömürü (Pİ-BK) ve arıtılmış zeytin karasuyu (ZK) kullanılarak yedi ayrı konu ile (1- Kontrol; 2- 50 m3/ha ZK; 3- 50 m3/ha ZK + 10 t/ha Pİ-BK; 4- 50 m3/ha ZK 20 t/ha Pİ-BK; 5- 100 m3/ha ZK; 6- 100 m3/ha ZK + 10 t/ha Pİ-BK; 7- 100 m3/ha ZK 20 t/ha Pİ-BK) bir ek deneme daha yürütülmüştür. Deneme sonucunda biyokömür uygulamalarının toprakların organik madde içerikleri ile başta fosfor (P) ve potasyum (K) olmak üzere alınabilir makro element içeriklerini artırdığı gözlenmiştir. Uygulamaların bitkilerin yüzde kuru madde değerlerinde önemli bir değişime yol açmadığı ve bitki boyu ile yaprak sayılarında artış sağladığı belirlenmiştir. Zeytin karasuyu ve pirina biyokömürünün birlikte uygulandığı deneme sonucunda yine toprakların organik madde ile alınabilir fosfor ve potasyum içeriklerinde artış gözlenirken, alınabilir mikro element içeriklerinde düşüşler gözlenmiştir. Uygulamalar bitkilerin morfolojik özellikleri üzerinde kayda değer bir etki göstermemiştir.In this study, biochar production was made from eucalyptus (Eucalyptus deglupta), poplar wood, olive baggase and cotton harvest waste in the presence of limited oxygen by pyrolisis. Their productivity properties were determined, also. A pot experiment was carried out by the application of four different doses of these biochars (0 t/ha, 10 t/ha, 20 t/ha, 40 t/ha) to soils. Maize plant (Zea mays l.) cultivated on these soils. Beside this experiment, another pot experiment was carried out with olive baggase biochar (Pİ-BK) and biochar with olive mill wastewater (ZK) applications (1- Control; 2- 50 m3/ha ZK; 3- 50 m3/ha ZK + 10 t/ha Pİ-BK; 4- 50 m3/ha ZK 20 t/ha Pİ-BK; 5- 100 m3/ha ZK; 6- 100 m3/ha ZK + 10 t/ha Pİ-BK; 7- 100 m3/ha ZK 20 t/ha Pİ-BK) for the purpose of creating a waste management strategy in olive oil industry. As a result, we determined that biochar application on soils increased the organic matter content, available phosphorus (P) and potassium (K) contents, especially. Applications of biochar did not effect the rate of dry matter for plant but increased the plant height and number of leaf per plant. In the second experiment, the same increase in organic matter content along with available phosphorus and potassium was provided by ZK and Pİ-BK applications too. These applications did not cause a considerable changes in morphological properties of plants