Women's life satisfaction following the delivery in the context of their mood, relationships and resiliency

Abstract

Jednym z głównych tematów eksplorowanych w kontekście psychologicznych uwarunkowań okresu poporodowego pozostaje depresja poporodowa. Bez cienia wątpliwości jest to bardzo poważne zaburzenie, które niesie za sobą wiele negatywnych konsekwencji nie tylko dla samej kobiety, ale również dla całego jej systemu rodzinnego. O ile, poszukiwania uwarunkowań wszelakiego rodzaju psychopatologii są nieodzownym elementem badań naukowych, nadal stawia to człowieka w kategoriach braku lub deficytu. Zgodnie jednak z perspektywą psychologii humanistycznej, czy pozytywnej, każda jednostka posiada również motywację wzrostu, która kieruje ją w stronę optymizmu, szczęścia i zadowolenia z życia. Dlatego też obszar badawczy niniejszej pracy skoncentrowany jest na poszukiwaniu korelatów szczęścia i dobrostanu w tak szczególnym momencie, jakim jest okres okołoporodowy oraz rok po porodzie. W niniejszej pracy skupiono się na zbadaniu poziomu satysfakcji z życia kobiet w okresie od 4 tygodnia do 12 miesięcy po porodzie oraz zadano pytania, jakie czynniki mogą ewentualnie działać w służbie dobrostanu kobiety, która właśnie została mamą. Postawiono hipotezy, iż satysfakcja ze związku partnerskiego oraz prężność psychiczna mogą w znaczący sposób przyczyniać się do poprawy satysfakcji z życia, a obniżony nastrój działać na jej niekorzyść. Sprawdzano również, czy zmienne demograficzne oraz zmienne położnicze korespondują z wyżej wymienionymi zmiennymi psychologicznymi. 107 kobiet wypełniło ankietę, a finalnie wyniki 99 z nich zostały poddane weryfikacji. Osobami badanymi były głównie mężatki z wyższym wykształceniem, mieszkające na terenach wiejskich oraz w miastach powyżej 500 tysięcy mieszkańców. Średnia wieku w badanej grupie wyniosła 30,33 lata, przy odchyleniu standardowym: SD = 4,91. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły, iż zarówno satysfakcja ze związku partnerskiego, jak i prężność psychiczna, współwystępują z satysfakcją z życia, przy czym odporność psychiczna pełni istotniejszą rolę jako predyktor dobrostanu, niż satysfakcja ze związku. Ponadto wykazano zależności dobrostanu z miejscem zamieszkania oraz statusem ekonomicznym. Z przeprowadzonych analiz wynika także, iż mężatki odznaczały się wyższym zadowoleniem ze swojego związku w porównaniu do kobiet niezamężnych. Badanie potwierdziło również korelację dobrostanu z niektórymi zmiennymi położniczymi (opieka ginekologiczno-położnicza, stan zdrowia matki), jednak siły efektu tych związków pozostawały na niskim poziomie. Zaobserwowano również, że grupa przebadanych kobiet (n=99) odznaczała się wysokimi wynikami na skali Edynburskiej skali depresji poporodowej, a jak wykazano również w tym badaniu, obniżony nastrój współwystępował z obniżoną satysfakcją z życia, satysfakcją ze związku oraz obniżoną prężnością. Badania te po raz kolejny potwierdziły istotność głębokiej relacji z partnerem romantycznym, która ma podwójne znacznie: nie tylko chroni przed depresją poporodową, ale także działa w służbie dobrostanu kobiet. Kolejnym wnioskiem jest również fakt, że jednak w kontekście dobrostanu, większe znaczenie miała prężność psychiczna. Ważnym wnioskiem, związanym z występowaniem w badanej grupie nasilonych symptomów depresji poporodowej, jest również zwiększenie czujności w kontekście zmian nastoju kobiet w kolejnych tygodniach i miesiącach po porodzie.One of the main topics explored in the context of psychological conditions during the postpartum period is postpartum depression. Without a shadow of a doubt, this is a very serious disorder that carries many negative consequences not only for the woman herself but also for her entire family system. While investigating the determinants of various types of psychopathology is an essential element of scientific research, it still categorizes individuals in terms of lack or deficit. However, according to the perspective of humanistic or positive psychology, each individual also possesses a motivation for growth that directs them towards optimism, happiness, and life satisfaction. Therefore, the research area of this study is focused on seeking correlates of happiness and well-being in the unique moment of the perinatal period and the year after childbirth.In this study, the focus was on examining the level of life satisfaction of women from the 4th week to 12 months after childbirth, and questions were posed regarding the factors that may potentially contribute to the well-being of a woman who has just become a mother. Hypotheses were formulated that satisfaction with the partner relationship and psychological resilience can significantly contribute to an improvement in life satisfaction, while a lowered mood can have adverse effects. The study also explored whether demographic and obstetric variables correspond to the aforementioned psychological variables. 107 women completed the survey, and ultimately the results of 99 of them were verified. The participants were mainly married women with higher education, living in rural areas and cities with populations exceeding 500,000 residents. The average age in the study group was 30.33 years, with a standard deviation of 4.91.The results of the conducted research confirmed that both satisfaction with the partner relationship and psychological resilience coexist with life satisfaction, with psychological resilience playing a more significant role as a predictor of well-being than partner satisfaction. Additionally, associations between well-being, place of residence, and economic status were demonstrated. The analyses also indicated that married women exhibited higher relationship satisfaction compared to unmarried women. The study also confirmed correlations between well-being and certain obstetric variables (obstetric-gynaecological care, maternal health status), but the strength of these relationships remained low. It was also observed that the group of surveyed women (n=99) displayed high scores on the Edinburgh Postnatal Depression Scale, and as demonstrated in this study, a lowered mood was associated with decreased life satisfaction, decreased partner satisfaction, and decreased psychological resilience as well.Once again, these studies underscore the significance of a deep romantic partner relationship, which holds dual importance: it not only protects against postpartum depression but also serves the well-being of women. Another conclusion is that psychological resilience had greater significance in the context of well-being. An important takeaway, related to the intensified symptoms of postpartum depression in the studied group, is the increased vigilance regarding changes in women's mood in the following weeks and months after childbirth