Wpływ ogólnej zawartości związków fenolowych w wybranych roślinach kapustowatych na żerowanie i rozwój Dolycoris baccarum i Carpocoris fuscispinus (Pentatomidae, Hemiptera)

Abstract

Background. The plants from the Brassicaceae family are the basic food product practically all over the world. In the growing season these plants can be attacked by insects. We studied the response of two phytophagous species from the family Pentatomidae to little-known but interesting plants from the family Brassicaceae. Material and methods. In laboratory conditions, the effect of the total content of phenolic compounds (Folin-Ciocalteau colorimetric method) in a few plants from the family Brassicaceae (Thlaspi arvense L., Descurainia sophia (L.) Webb ex Prantl, Berteroa incana (L.) D.C. and Diplotaxis tenuifolia (L.) D.C.) on the feeding and development parameters of two herbivores from the family Pentatomidae (Hemiptera): Dolycoris baccarum L. and Carpocoris fuscispinus (Boh.) was studied. Results. From among the above four plant species, B. incana contain the highest total amounts of phenolic compounds of 1.87% DM. D. baccarum much prefer feeding on D. sophia (53.3%) and the other one (C. fuscispinus ) on T. arvense. The eggs need on average 11 days for embryonal phase of development. There is a strong correlation between the total content of phenolic compounds and the total pricks of plant tissues for D. baccarum (r = -0.7812) and for C. fuscispinus eggs hatching (r = 0.9299). Conclusion. Among the two Pentatomidae insects, C. fuscispinus much prefer feeding and oviposition on all four plant species than D. baccarum.Rośliny kapustowate są podstawowym produktem żywnościowym praktycznie na całym świecie. Podczas wzrostu w sezonie wegetacyjnym mogą być atakowane przez owady. W warunkach laboratoryjnych badano wpływ zawartości sumy związków fenolowych (metoda kolorymetryczna Folin-Ciocalteau) w wybranych roślinach z rodziny Brassicaceae (T. arvense, D. sophia, B. incana i D. tenuifolia) na żerowanie i rozwój dwóch owadów z rodziny Pentatomidae (Hemiptera): D. baccarum i C. fuscispinus. Stwierdzono, że największą ilość polifenoli zawierał ekstrakt z części nadziemnych B. incana (1,87% SM). D. baccarum zdecydowanie preferowały żerowanie na D. sophia (53,3%), zaś C. fuscispinus na T. arvense. Jaja owadów potrzebowały średnio ok. 11 dni na przejście okresu rozwoju embrionalnego. Stwierdzono silną ujemną korelację pomiędzy zawartością sumy związków fenolowych a sumą nakłuć tkanek roślinnych przez D. baccarum (r = -0,7812) oraz z wylęgiem larw L1 dla C. fuscispinus (r = 0,9299). Wykazano, że spośród dwóch pluskwiaków z rodziny tarczówkowatych, C. fuscispinus chętniej żeruje i składa jaja na badanych gatunkach roślin niż D. baccarum