Σε αυτή τη μελέτη σχετικά με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, επικεντρώνομαι στις διαδικασίες εποπτείας που διεξάγονται από την Ομάδα Ειδικών (GREVIO), οι οποίες είναι η αξιολόγηση ανά χώρα και η ειδική διαδικασία διερεύνησης. Επίσης εξετάζω την πιθανή δημιουργία μιας διαδικασίας που να δίνει τη δυνατότητα υποβολής αναφορών, τόσο διακρατικών όσο και ατομικών. Τέλος, αναφέρομαι στα διαρκή εμπόδια που εντοπίζονται στη Σύμβαση και είναι απαγορευτικά για την πλήρη εξάλειψη της έμφυλης βίας. Το βασικό ερώτημα που διερευνάται είναι ο βαθμός της αποτελεσματικότητας του συστήματος εποπτείας της Σύμβασης, κρίνοντας την αποτελεσματικότητα από τις αλλαγές στους νόμους, στις πολιτικές και στις πρακτικές των κρατών, ως αποτέλεσμα του μηχανισμού εποπτείας.
Παρατηρείται ότι οι διαδικασίες εποπτείας της Σύμβασης, καθώς επίσης και οι επιπρόσθετοι μηχανισμοί για την ενίσχυση της εφαρμογής της, έχουν οδηγήσει σε σημαντική πρόοδο των κρατών όσον αφορά την προστασία των γυναικών από την έμφυλη βία, αν και απαιτείται ακόμη πολλή μεγάλη προσπάθεια για την πλήρη εξάλειψη της έμφυλης βίας και την επίτευξη της ισότητας μεταξύ των φύλων. Κατά τη γνώμη μου, προς αυτήν την κατεύθυνση θα μπορούσαν να συνεισφέρουν:
1)Εργαλεία (όπως καμπάνιες και φυλλάδια) που γνωστοποιούν και εξηγούν τους σκοπούς της Σύμβασης
2)Η εγκαθίδρυση διαδικασίας υποβολής αναφορών, τόσο διακρατικών όσο και ατομικών, οι οποίες θα θέσουν τα κράτη υπό διαρκή έλεγχο και επίσης θα παρέχουν ad hoc ερμηνεία των διατάξεων της Σύμβασης.In this study on the Istanbul Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence, I focuss on the monitoring procedures carried out by GREVIO, which are the Country-by-Country evaluation and the Special Inquiry Procedure. I also examine the possible establishment of an interstate and an individual complaint procedure, as well as other mechanisms that foster the implementation of the Convention. Finally, I refer to the persisting obstacles that do not permit the complete elimination of gender-based violence. The basic question that is explored is the extent to which the monitoring system of the Convention is effective, interpreting effectiveness as the changes registered in states’ laws, policies and practices, as a result of the monitoring mechanism.
Ιt is observed that the monitoring procedures of the Convention, as well as the additional mechanisms for the enhancement of its implementation, have induced states to make important progress in the field of protection of women from gender-based violence, even though there is still a long way to go until the complete elimination of violence against women and the achievement of equality between genders. In my opinion, to this end could contribute:
1)Tools (such as campaigns and brochures) that dispel misconceptions and raise awareness about the Convention
2)The establishment of an individual and an interstate complaint procedure, which will keep states under constant control of their action and it will also offer ad hoc interpretation of the provisions of the Convention
