Εισαγωγή
Οι Κακώσεις Νωτιαίου Μυελού (ΚΝΜ) προκαλούν μείωση της οστικής πυκνότητας κάτωθεν της κάκωσης με ένα πολύπλοκο μηχανισμό ο οποίος δεν έχει ακόμη σαφώς διευκρινιστεί. Αυτή η βιβλιογραφική ανασκόπηση αποσκοπεί στη πρώιμη διάγνωση της Χαμηλής Οστικής Πυκνότητας (ΧΟΠ) σε ασθενείς με ΚΝΜ. Στόχος μας είναι να συνοψίσουμε όλα τα δεδομένα που αφορούν τόσο τη διάγνωση όσο και τη θεραπεία της οστεοπόρωσης σε αυτό τον ιδιαίτερο πληθυσμό.
Μεθοδολογία
Βιβλιογραφική ανασκόπηση πραγματοποιήθηκε στη διαδικτυακή πλατφόρμα PubMed Database χρησιμοποιώντας τις λέξεις κλειδιά οστική πυκνότητα, κάκωση νωτιαίου μυελού, σκελετική ευθραυστότητα και οστεοπορωτικό κάταγμα. Από τα αρχικά 430 άρθρα αφαιρέθηκαν μελέτες οι διπλασιασμοί και τα υπόλοιπα άρθρα αξιολογήθηκαν από δύο ξεχωριστούς ερευνητές. Κριτήρια αποκλεισμού από την ανασκόπηση ήταν οι μελέτες στις οποίες η οστική πυκνότητα δεν μετρήθηκε, μελέτες στις οποίες έγινε σύγκριση ασθενών με ΚΝΜ και άλλες παθολογίες, μελέτες σε ζωικά μοντέλα, πειραματικές εργαστηριακές και όχι κλινικές μελέτες, άρθρα σε παιδιατρικούς ασθενείς και εργασίες που δεν ήταν διαθέσιμες στην Αγγλική και Ελληνική γλώσσα. Τα 83 άρθρα που απέμειναν χωρίστηκαν σε μελέτες που προσηλώθηκαν στη διάγνωση και μελέτες που επιχείρησαν να θεραπεύσουν τη ΧΟΠ σε ασθενείς με ΚΝΜ.
Αποτελέσματα
Δεκαοκτώ από τα 32 άρθρα που συμπεριλήφθησαν σε αυτή την ανασκόπηση προσηλώθηκαν στη διάγνωση ΧΟΠ μετά από ΚΝΜ ενώ τα υπόλοιπα 14 διερεύνησαν θεραπευτικές μεθόδους αντιμετώπισης της οστεοπόρωσης σε αυτό το πληθυσμό. Οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες (n=13) χρησιμοποίησαν τη τεχνική της Απορροφησιομετρίας Ακτίνων Χ διπλής ενέργειας (DXA) για την αξιολόγηση της οστικής πυκνότητας των ασθενών τους ενώ 5 μελέτες προτίμησαν την Περιφερική Υπολογιστική Τομογραφία (QCT) και μόνο μια μελέτη την Ποιοτική Υπερηχογραφική Μελέτη της Πτέρνας για τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας των ασθενών τους. Όσο για τις μελέτες που εστίασαν στη θεραπεία της ΧΟΠ μετά από ΚΝΜ, 8 από αυτές χορήγησαν φαρμακευτικούς παράγοντες, 4 εστίασαν σε εξειδικευμένα προγράμματα φυσικοθεραπείας και 3 συνδύασαν φαρμακευτικούς παράγοντες και προγράμματα φυσικοθεραπείας για να μειώσουν την απώλεια οστού κάτωθεν της βλάβης.
Συμπεράσματα
Η αρχική ασάφεια για τους παθοφυσιολογικούς μηχανισμούς που οδηγούν στην απώλεια οστικής πυκνότητας κάτωθεν της βλάβης μετά από ΚΝΜ οδήγησαν σε επιστημονική σύγχυση και πληθώρα βιβλιογραφικών αναφορών με διαφορετικές μεθοδολογίες και αποτελέσματα. Σε αυτή την ανασκόπηση συνοψίζονται τα δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας που έχουν ως στόχο να αυξήσουν την ευαισθησία και τις γνώσεις των κλινικών γιατρών για το κίνδυνο της ανάπτυξης οστεοπόρωσης μετά από ΚΝΜ. Παρέχουμε επίσης πληροφορίες για την καταλληλότερη στιγμή αξιολόγησης του σκελετού αυτών των ασθενών καθώς και τις θεραπευτικές επιλογές που προλαμβάνουν τα παθολογικά κατάγματα ευθραυστότητας σε αυτό τον ιδιαίτερο πληθυσμόIntroduction
Spinal cord injury (SCI) causes rapid osteoporosis below the level of injury in a multi-factorial manner. This literature review focused on the early diagnosis of low bone mass (LBM) in SCI patients and aimed to summarize all the available recent data on the diagnosis and treatment of osteoporosis in this unique patient population.
Materials and Methods
Advanced literature research was conducted in the online PubMed Database using the key words bone mineral density, spinal cord injury, skeletal fragility and osteoporotic fractures. Out of the initial 430 articles, duplicates were removed and the remaining studies were assessed for eligibility. Two reviewers independently extracted data from each study and assessed variable reporting of outcome data. Exclusion criteria were: studies not measuring BMD, studies comparing SCI to other diseases, animal studies, molecular studies, studies including children and
studies not written in English. The 83 remaining papers were divided into studies
focusing on treatment and studies investigating LBM in SCI.
Results
Eighteen of the 32 studies focused on the diagnosis of LBM in SCI and 14 focused on the various treatment options to address this phenomenon. Most of these studies (n=13) used the Dual Energy X-Ray Absorptiometry (DXA) method to evaluate bone mass while 5 studies preferred Quantitative Computed Tomography (QCT) measurements and one evaluated LBM using calcaneal qualitative ultrasound. In the
treatment group of studies, 8 papers administered medication to addressed LBM and 4 clinical protocols used physiotherapy methods to reduce bone loss post SCI while 3
studies combined medical treatment with physiotherapy.
Conclusions
The unawareness of the unique mechanism through which bone is rapidly lost in the first months post SCI led to an initial scientific confusion. In this review we summarize information to increase physicians’ awareness of the dangers of ‘silent’ osteoporosis progression post SCI. We have also provided information on the best timing to evaluate bone loss as well as treatment options that could prevent fragility fractures in this population
