Polska, bolszewicy i „biała” Rosja - z wschodniej polityki Francji (1918-1921)

Abstract

Po I wojnie światowej Polska, dążąc do ukształtowania swoich granic wschodnich, walczyła z Rosją. Francja z uwagi na tradycje sojusznicze z niepokojem obserwowała sytuację w Rosji po 1917 r. Ponieważ Francja była antybolszewicko nastawiona, istniała wprawdzie szansa na wsparcie polskich dążeń na wschodzie, ale cele francuskiej i polskiej polityki zagranicznej zbyt różniły się w sprawach rosyjskich. Francja zwalczała Rosję Sowiecką i wspierała „białych” generałów. U podstaw takiej polityki występowało dążenie do reaktywowania ważnego dla Francji aliansu na wschodzie.After World War I Poland was fighting against Russia, trying to determine its eastern borders, and France, with growing concern because of its traditional alliances, was observing the situation in Russia after 1917. There was a chance, because of anti‑Bolshevik attitude of France, that it would support Polish aspirations in the east, but there were too great differences between Polish and French aims in their Russian affairs. In the following years France was against the Soviet Russia and supported „White” generals. This was driven by France’s attempts to reactivate the most important eastern alliance