Palyatif bakım, yakın zamana kadar yaşamın sonlanmasında rolü olan bakım olarak
bilinse de yalnızca yaşam sonu bakımını kapsamakla kalmaz, aynı zamanda yaşam boyu
ve yaşamı sınırlayan koşulları olan bireylere de odaklanan bakım alanını kapsamaktadır
(1). Dünya Sağlık Örgütü, palyatif bakımı “yaşamı tehdit eden hastalıklarla ilişkili sorunla
karşı karşıya kalan hastaların ve ailelerinin yaşam kalitesini, erken teşhis ve kusursuz
değerlendirme yoluyla acı çekmenin önlenmesi ve hafifletilmesi yoluyla iyileştiren bir
yaklaşım” olarak tanımlamaktadır (2).
Palyatif bakımın temel hedefleri, hastaların ağrı başta olmak üzere semptomlarının
giderilmesi, yeterli beslenme desteği sağlanması, psikolojik ve manevi destek, hasta, hasta
yakını ve bakım verenin hastalıkta bakım konusunda eğitimi, hastanın fonksiyonel durumunun
artırılması, disiplinler arası bir ekiple bakım hizmetin sunulmasıdır. Bakım sürecinde
temel hedef, bakım alanın ve bakım yapanın yaşam kalitelerinin artırılmasıdır (3).
Palyatif bakımda hastaların beslenme yönetimi bakımın zorunlu bir bölümü olarak
kabul edilmektedir. Geleneksel olarak, beslenme ile ilgili palyatif bakım sağlayanlardan
elde edilen bilgiler, tedavi veya temel bakım olarak yiyecek ve sıvı dengesi üzerine yoğunlaşmaktadır.
Bununla birlikte, beslenme tüm palyatif bakım sürecini kapsamakta ve
yaşam kalitesinin yanı sıra beslenme durumunu da iyileştirmeye yönelik planlamaları
içermektedir (4)
