Gibson rozwinął koncepcję afordancji, uzupełniając za jej pomocą swoją teorię percepcji bezpośredniej, która stoi w wyraźnej opozycji do popularnych teorii percepcji pośredniej. Porównanie ze sobą tych dwóch podejść pokazuje, że różnice pomiędzy nimi dotyczą również ontologii percepcji. W artykule tym przedstawiamy zarówno historię pojęcia afordancji, jak i późniejsze jego formalizacje, omawiając przy tym konkurujące ze sobą sposoby rozumienia tego terminu. Następnie przechodzimy do krótkiego przeglądu badań empirycznych nad zagadnieniem afordancji, wskazując na znaczenie teorii układów dynamicznych w tychże badaniach. W niniejszym tekście nie zabrakło również odniesienia do często pomijanego wątku, czyli do powiązań myśli Gibsona z wybranymi przestawicielami filozofii kontynentalnej
