Stabilizacja Na-bentonitu przez adsorpcję poli (chlorku diallilodimetyloamoniowego)

Abstract

Clay minerals have been modified by polymers for different applications. .e polymer addition affects not only the surface properties but also the rheological properties and the stability of the clay-polymer suspension as a whole. In the current study, the electro-chemical properties of bentonite particles in presence of poly diallyl dimethyl ammonium chloride (PDDACl) were investigated. .ese properties were characterized by as zeta potential, adsorption isotherm, Fourier transform infrared (FTIR) and the apparent viscosity at different solid percent. .e results indicated that the viscosity of the bentonite-PDDACl suspension not only increases by raising the polymer concentration but also by increasing solids %. Adsorption of PDDACl polymer increases the positivity of bentonite surface as a function of polymer concentration, which could be explained mainly by electrostatic interaction of deficient metal ions at the octahedral sheets of bentonite with the cationic head group of the polymer. .e PDDACl adsorption isotherm on bentonite fits more probably Langmuir than Freundlich isotherm.Minerały ilaste zostały zmodyfikowane przez dodatek polimerów do rożnych zastosowań. Dodatek polimeru wpływa nie tylko na właściwości powierzchni, ale również na właściwości reologiczne i stabilność zawiesiny glina-polimer jako całości. W niniejszej pracy zbadano właściwości elektrochemiczne cząstek bentonitu w obecności chlorku polidiallilodimetyloamoniowego (PDDACl). Właściwości te scharakteryzowano jako potencjał zeta, izotermę adsorpcji, podczerwień z transformacją Fouriera (FTIR) oraz lepkość pozorną przy rożnych zawartościach fazy stałej. Wyniki wskazały, że lepkość zawiesiny bentonit-PDDACl wzrasta nie tylko wraz ze wzrostem stężenia polimeru, ale także ze wzrostem udziału fazy stałej. Adsorpcja polimeru PDDACl zwiększa dodatniość powierzchni bentonitu w funkcji stężenia polimeru, co można tłumaczyć głownie oddziaływaniem elektrostatycznym deficytowych jonów metali na oktaedrycznych arkuszach bentonitu z kationową grupą polimeru. Izoterma adsorpcji PDDACl na bentonicie pasuje bardziej do izotermy Langmuira niż izotermy Freundlicha