Ocena jakości nauczania chirurgii w Pomorskim Uniwersytecie Medycznym w latach 2015-2017

Abstract

Celem pracy była ocena jakości kształcenia w dziedzinie chirurgii w Pomorskim Uniwersytecie Medycznym w latach 2015–2017. Materiał i metody: Ankietę przeprowadzono w grupie 100 polskich studentów VI roku Wydziału Lekarskiego, przed końcowym egzaminem testowym z chirurgii. Tematyka pytań dotyczyła opinii na określone zagadnienia w kontekście ich potencjalnej przydatności dla przyszłej praktyki lekarskiej, uzyskanych umiejętności manualnych, wiedzy zdobywanej na poszczególnych latach studiów oraz tzw. upraktycznienia kształcenia chirurgii. Wyniki: Za najbardziej przydatną dla przyszłej pracy studenci ocenili wiedzę z chirurgii ogólnej i onkologicznej. Za najbardziej wartościowy element prowadzenia zajęć – naukę umiejętności manualnych, z których najczęściej wykonywali szycie na modelu świńskiej nogi. Ten aspekt był także uważany jako najbliższy pojęciu „upraktycznienia” nauczania chirurgii. Najwięcej wiedzy chirurgicznej studenci przyswoili sobie na ostatnim roku studiów, a większość z nich uważała, że czas przeznaczony na nauczanie chirurgii jest adekwatny do zakresu przekazywanej wiedzy, ale jego wykorzystanie nie jest optymalne. Przeprowadzono krytyczną analizę uzyskanych wyników w odniesieniu do wcześniejszych badań i piśmiennictwa. Wnioski: Uzyskane wyniki pokazują, jakie są oczekiwania studentów w zakresie nauczania chirurgii w trakcie studiów medycznych, a także jaki jest stopień ich realizacji. Wiedza ta może przyczynić się do modyfikacji programu i metod nauczania chirurgii na studiach medycznych