Bahçe kültürü; tarihsel süreç içerisinde genel hatlarıyla batıda seyretmek, doğu toplumlarında ise içinde yaşamak fikri ile gelişmiştir. Hangi uygarlık olursa olsun hepsinin kendine özgü bir bahçe siyaseti geliştirdiğini ve toplumların içinde bulundukları coğrafyada baskın olan topografik, ekolojik sosyal ve kültürel nitelikler doğrultusunda bahçelerin de değişime uğradığı bilinmektedir. Türk bahçe kültürü de bu temel noktaların varlığı ile mistik ve edebi bir yaklaşım içerisinde dönemsel farklılıklara paralel olarak değişimlere göstermiştir.
Bu çalışmada Türk toplumlarında tarihsel süreç içerisinde doğayı algılayış biçimlerindeki farklılıklar ile çeşitli sanat dallarında ve bahçelerde bu değişimlerin yansımaları incelenmiş, bahçe kültürümüzü sembolize eden bitkiler vurgulanarak Türk bahçelerinin önemini yeniden ortaya koymak fikri amaç olmuştur
