Introduction. Coronavirus disease 2019 (COVID-19) is a disease associated with an increased risk of thromboembolic complications up to 5 months after infection.
The study aimed to assess the effect of active or recent (defined as within the past 3 months) COVID-19 on the clinical course of pulmonary embolism (PE) and patients’ survival as compared to patients with pulmonary embolism without a history or active COVID-19.
Material and methods. Eighty-seven patients diagnosed with pulmonary embolism, and hospitalized from March 2020 to July 2021 were qualified for the study. The patients were divided into two groups: 1. COVID (+): patients with an active severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) infection confirmed by the polymerase chain reaction (PCR) or antigen test in the period no longer than 3 months before the diagnosis of PE (n = 38); 2. COVID (–): patients tested negative for SARS-CoV-2 and without typical history of infection (n = 49).
The following data were analysed: clinical data, results of computed tomography, transthoracic echocardiography, ultrasound of deep veins of lower limbs, and results of laboratory tests (D-dimer, N-termina pro-B-type natriuretic peptide, cardiac troponin I, C-reactive protein [CRP]). For statistical analysis, Statistica version 13 was used.
Results. Significant differences between the COVID (+) and COVID (–) groups were observed in the incidence of complete respiratory failure in 39.5% and 6.12% of patients respectively, p = 0.001 and higher in-hospital mortality 26.3% vs. 4.08%; p = 0.003. The Cox regression did not reveal any factor significantly associated with in-hospital mortality besides the previous diagnosis of neoplasm (hazard ratio 3.23; 95% confidence interval: 0.81; 12.95; p = 0.09).
The COVID (+) group was characterized by significantly higher levels of CRP (9.43/52.50/113.23 [mg/L] vs. 6.40/24.70/47.40 [mg/L]; p = 0.04).
Conclusions. Patients with COVID-19 and PE present higher mortality than patients without concurrent or recent SARS-CoV-2 infection. Further studies are warranted to identify specific factors associated with the observed higher mortality in this population.Wstęp. Choroba koronawirusowa 2019 (COVID-19) jest związana ze zwiększonym ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych do 5 miesięcy po zakażeniu. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu czynnego lub przebytego niedawno (w ciągu ostatnich 3 miesięcy) COVID-19 na przebieg kliniczny zatorowości płucnej (PE) i przeżycie pacjentów w porównaniu z pacjentami z zatorowością płucną bez wywiadu lub aktywnej COVID-19.
Materiały i metody. Do badania zakwalifikowano 87 pacjentów z rozpoznaniem PE, hospitalizowanych od marca 2020 do lipca 2021 roku. Pacjentów podzielono na dwie grupy: 1. COVID (+): pacjenci z czynną infekcją SARS-CoV-2 potwierdzoną łańcuchową reakcją polimerazy (PCR) lub testem antygenowym w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące przed rozpoznaniem PE, (n = 38); 2. COVID (–): pacjenci z ujemnym wynikiem testu na SARS-CoV-2 i bez typowej historii infekcji (n = 49).
Analizie poddano dane kliniczne, wyniki tomografii komputerowej, echokardiografii przezklatkowej, USG żył głębokich kończyn dolnych, wyniki badań laboratoryjnych (D-dimer, N-końcowy fragment propeptydu natriuretycznego typu B, troponinę sercową I, białko C-reaktywne). Do analizy statystycznej wykorzystano program Statistica w wersji 13.
Wyniki. Zaobserwowano istotne różnice między grupami z COVID (+) i COVID (–) w częstości występowania całkowitej niewydolności oddechowej odpowiednio u 39,5%; 6,12% pacjentów, p = 0,001 i wyższej śmiertelności wewnątrzszpitalnej (26,3% vs. 4,08%; p = 0,003). Regresja Coxa nie ujawniła żadnego czynnika istotnie związanego ze śmiertelnością wewnątrzszpitalną poza wcześniejszym rozpoznaniem nowotworu (współczynnik ryzyka 3,23; 95-procentowy przedział ufności: 0,81; 12,95; p = 0,09). Grupa COVID (+) charakteryzowała się istotnie wyższymi stężeniami białka C-reaktywnego (9,43/52,50/113,23 [mg/l] vs. 6,40/24,70/47,40 [mg/l]; p = 0,04).
Wnioski. Wśród pacjentów z COVID-19 i PE wykazano wyższą śmiertelność niż u osób bez jednoczesnego lub niedawnego zakażenia SARS-CoV-2. Uzasadnione są dalsze badania w celu zidentyfikowania specyficznych czynników związanych z obserwowaną wyższą śmiertelnością w tej populacji
