2017-2021 Yılları Arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Tarafından Adli Raporu Düzenlenen Çocuk İstismarı Olgularının ve Pandemi Dönemi Etkisinin Değerlendirmesi
2017-2021 Yılları Arasında Dokuz EylülÜniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Tarafından Adli RaporuDüzenlenen Çocuk İstismarı Olgularının ve Pandemi Dönemi EtkisininDeğerlendirmesi Saime Gizem TEZGEL¹, Şeyma Tuğçe ÜNALDI2, Ömer KASIRGA3, Akça Toprak ERGÖNEN3 ¹Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi, AdliTıp Anabilim Dalı, Konyaaltı/Antalya2Adli Tıp Kurumu, Bahçelievler/İstanbul3Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Adli Tıp Anabilim Dalı,Balçova/İzmir Girişve Amaç:Dünya Sağlık Örgütü çocukistismarını, çocuğun sağlığına, fiziksel ve psikososyal gelişimine zarar veren,yetişkin veya toplum tarafından uygulanan her türlü fiziksel, duygusal vecinsel kötü muamele olarak tanımlamaktadır. Çalışmamızda Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli TıpAnabilim Dalında 2017-2021 yıllarında medikolegal değerlendirme raporuhazırlanan çocuk istismarı olgularının sosyodemografik özellikleri, istismartürü, istismarı uygulayan, ilk başvuru yeri, istismarın sağlık sonuçları gibiözellikleri ile pandemi sürecinin etkilerinin ortaya konması amaçlanmıştır.Yöntem ve Bulgular:Çalışmanın evrenini, beşyıllık dönemde adli makamlardan gelen istem üzerine raporu düzenlenen çocukistismarı olguları (n:46) oluşturmaktadır. Veriler Windows SPSS 22.0istatistiksel programında değerlendirilmiştir. Yıllara göre olay türü açısındanbakıldığında; 2017 ve 2018 yıllarında 2 fiziksel, 3 cinsel istismar olmak üzere5’er olgu, 2019 yılında 8 fiziksel, 2 cinsel istismar olgusu, pandemininetkilerinin yoğun yaşandığı 2020 ve 2021 yıllarındaysa 12 fiziksel, 1 cinsel istismar olmak üzere 13’er olgu başvurusu gözlenmiştir.İstismarı uygulayan kişilerin çoğunlukla çocuğun annesi ya da babası olduğu görülmüştür.Tartışma ve Sonuç:Çalışmamızda literatürle örtüşenşekilde istismarın genelde çocuğa en yakın kişiler tarafından gerçekleştirildiğigözlenmiştir. Çalışmamızda pandemi sürecinde olgu sayılarının arttığıgörülmüştür. Bu bulgu, kaynaklardaki; çocukların sokağa çıkma yasağı kapsamındazorunlu olarak evde kalması, pandeminin yarattığı stres, korku, ekonomiksıkıntıların tüm istismar türleri için risk etkeni olduğu yorumlarını desteklerniteliktedir. Bir yandan da alınan önlemler kapsamında özellikle uzaktan eğitimsistemine geçilmesi istismarın bildirimini azaltmaktadır. Pandemiden korunmakiçin alınan önlemler ve pandeminin olumsuz etkilerine bağlı olarak çocukistismarı sıklığının artması ve bildirim sıklığının azalması nedeniyle ikincilgizli bir pandemi tehlikesi vurgulanmıştır. Olgu sayımızın azlığınınçalışmamızın bir kısıtlılığı olduğu ve daha geniş kapsamlı çalışmalar gerektiğidüşünülmüştür. Anahtar Kelimeler: Çocuk istismarı,pandemi, adli tıp</p
