Ralstonia pseudosolanacearum: risico’s van de aanwezigheid van deze nieuwe Q-bacterie in het Nederlandse oppervlaktewater voor akker- en tuinbouwgewassen

Abstract

Ralstonia solanacearum (fylotype II), de veroorzaker van bruinrot in aardappel (Solanum tuberosum), is een quarantainebacterie die sinds de jaren ’90 voorkomt in het Nederlandse oppervlaktewater. Bitterzoet (Solanum dulcamara), een inheemse wilde plant die langs waterwegen groeit, is ook een waardplant van de ziekteverwekker en speelt een belangrijke rol in de vermeerdering van de bacterie en de overleving tijdens de winterperiode. In het voorjaar komt de bacterie vanuit de besmette bitterzoet planten in het water terecht. De bacterie kan ca. 5 weken buitende plant in het oppervlaktewater overleven (Janse1996). Er wordt jaarlijks een grote survey uitgevoerdom besmetting van de Nederlandse watergangen inkaart te brengen (Janse et al. 2009). Vondsten kunnenleiden tot een beregeningsverbodsgebied; het oppervlaktewater in deze gebieden mag niet gebruikt worden voor de teelt van aardappelen en tomaten ziewww.nvwa.nl/onderwerpen/plantenziekten-en-plagen/bruinrot/verbodsgebieden-gebruik-oppervlaktewater). In 2020 werd tijdens deze survey in tweeafzonderlijke gebieden (omgeving Midden-Regge enomgeving Breukelen) niet R. solanacearum (fylotypeII), maar een andere Ralstonia soort aangetoond,namelijk Ralstonia pseudosolanacearum