ÖZET:Bazı hastalarda Alendronat [AL] kullanımının üst gastrointestinal [GI] sistem mukozasında lokal irritasyon, kimyasal özofajit veya peptik ülsere sebep olabileceği belirlenmiştir. Bu çalışmada AL’ın sebep olduğu gastrik hasarın mekanizması aydınlatılmaya çalışılmış ve hasarda serbest radikallerin rolü incelenmiştir. Ayrıca bu hasarın tedavisinde melatonin [Mel] veya omeprazol [OMP]’un olası yararı incelenmiştir. Deneklere 4 gün boyunca; tedavi edici Mel veya OMP ile beraber veya tek başına olarak günde 20 mg/kg AL gavaj yolu ile uygulanmıştır. Son gün, ilaç uygulamasından sonra pilor ligasyonu uygulanmış ve 2 saat sonra hayvanlar öldürülerek mideleri çıkarılmış, gastrik asit ve doku ülser indeksi ölçülmüştür. Ayrıca doku örneklerinde serbest radikallerin etkisini incelemek için malondialdehid [MDA], miyeloperoksidaz [MPO] ve glutatyon [GSH] ölçümleri yapılarak, hasarda serbest radikallerin etkisi incelenmiştir. Oral uygulanan AL gastrik hasara ve asidite artışına neden olmuştur. Ayrıca lipid peroksidasyonu ve MPO aktivitesi artarken doku GSH seviyesinde azalma olduğu gözlenmiştir. OMP veya Mel ile tedavi edilen gruplarda ise gastrik hasar önlenmiş ve glutatyon seviyesindeki azalmanın önlendiği gözlenmiştir. Her iki ilaç da MDA düzeyi ve MPO aktivitesindeki artışı önlemiştir. Mel’in, mukoza korumasında, OMP’dan daha etkin olduğu görülmüştür. Intraperitoneal [ip] uygulanan AL gastrik hasar yapmadığı gibi gastrik asidite üzerine de etkisi gözlenmemiştir.Bu çalışmada AL’ın lokal irritant etki ile gastrik hasara neden olduğu görülmektedir. OMP asit salgısını azaltarak ve antioksidan özellikleri ile, Mel’in ise antioksidan özellikleri ile AL’ın neden olduğu gastrik hasarı önlediği gözlenmiştir. SUMMARYAlendronat [AL] can cause local irritation of the upper gastro-intestinal [GI] mucosa, chemical oesophagitis or peptic ulcer disease in some patient.In this study the probable mechanism of gastric irritation as well as the role of free radicals was investigated in the damage induced by AL. Rats were administrated 20mg/kg/AL by gavage for 4 days either alone or following treatment with melatonin [Mel] or omeprazole [OMP]. On the last day, following drug administration, pilor ligation was performed and 2h later, rats were killed, stomachs were removed, gastric acidity and tissue ulcer index values were determined. Tissue samples were taken to determine MDA levels as an index of lipid peroxidation, myeloperoxidase [MPO] activity and the glutathione [GSH] levels in the stomach tissue. Chronic oral administration of AL induced significant gastric damage and increased the acidity. It also increased MDA levels, demonstrating increased lipid peroxidation while tissue glutathione levels decreased. Increase in MPO activity, demonstrating neutrophil infiltration was observed. Treatment with OMP or Mel prevented this damage as well as preventing the decrease in GSH levels. Both drugs also prevented the increase in MDA levels or MPO activity. Mel appeared to be more efficient than OMP in protecting the mucosa. Intraperitoneal [ip] administration of AL did not cause much gastric irritation and did not increase the gastric acidity. Findings of the present study suggest that AL induces oxidative gastric damage by a local irritant effect. OMP protects against AL induced damage by decreasing acid secretion as well as by its antioxidant properties
