Η αύξηση της επίπτωσης του καλώς διαφοροποιημένου θυρεοειδικού καρκίνου και ιδίως του θηλώδους καρκινώματος τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, είτε αφορά σε αληθή επίπτωση είτε αφορά σε υπερδιάγνωση λόγω της εξέλιξης των απεικονιστικών μεθόδων, οδήγησε την ιατρική κοινότητα σε χαλάρωση των κριτηρίων όσον αφορά την θεραπευτική αντιμετώπισή του. Η ημιθυρεοειδεκτομή κερδίζει τα τελευταία χρόνια έδαφος στην αντιμετώπιση του καλώς διαφοροποιημένου καρκίνου και συστήνεται πλέον σε όγκους έως 4cm χωρίς εξωθυρεοειδική διήθηση ή λεμφαδενικές μεταστάσεις, εφόσον ο ασθενής δεν έχει ιστορικό έκθεσης σε ιονίζουσα ακτινοβολία στον τράχηλο ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου θυρεοειδούς. Επίσης, η ημιθυρεοειδεκτομή μπορεί να είναι διαγνωστική σε περιπτώσεις αδιευκρίνιστης παθολογίας στην FNA (AUS / FLUS ή FN / SFN). Το ποσοστό των ασθενών που χρήζουν συμπληρωματικής θυρεοειδεκτομής φαίνεται πως μειώνεται τα τελευταία έτη, εφόσον ακολουθούνται οι κατευθυντήριες οδηγίες, ωστόσο τουλάχιστον το 25% των ασθενών χρειάζονται επανεπέμβαση για την επίτευξη ριζικού ογκολογικού αποτελέσματος.
Στην παρούσα διπλωματική εργασία έγινε λεπτομερής ανασκόπηση της σύγχρονης βιβλιογραφίας όσον αφορά στα νεότερα δεδομένα του θυρεοειδικού καρκίνου και ιδίως του καλώς διαφοροποιημένου, στις ενδείξεις της ημιθυρεοειδεκτομής και στην τάση των χειρουργών ενδοκρινών αδένων να την επιλέγουν όταν και όπου χρειάζεται, καθώς και στο ρόλο της συμπληρωματικής θυρεοειδεκτομής, τις ενδείξεις και τις αντενδείξεις της, τα ποσοστά επιπλοκών και τον κατάλληλο χρόνο διενέργειάς της.The increasing incidence of well-differentiated thyroid cancer and especially papillary carcinoma over the last three decades, whether due to a true incidence or overdiagnosis due to the development of imaging methods, has led the medical community to loose the treatmnet criteria. Hemithyroidectomy has gained ground in recent years in the treatment of well-differentiated cancer and is now recommended in tumors up to 4 cm without extrathyroid infiltration or lymph node metastases, as long as the patient has no history of exposure to ionizing radiation in the cervix or familial thyroid tissue. Also, hemithyroidectomy can be diagnostic in cases of undetermined pathology in the FNA (AUS / FLUS or FN / SFN). The proportion of patients who need completion thyroidectomy seems to be declining in recent years, as long as the guidelines are followed, however at least 25% of patients need reoperation to achieve a radical oncological result.
In the present dissertation, a detailed review of the current literature has been made regarding the latest data on thyroid cancer, especially the well-differentiated, the indications for hemithyroidectomy and the tendency of endocrine surgeons to select it when and where necessary, as well as the role of completion thyroidectomy , its indications and contraindications, complication rates and the appropriate time to perform it
