ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η κρανιοσυνοστέωση είναι μια μορφή συγγενούς ανωμαλίας κατά την οποία επέρχεται πρόωρη σύγκλειση των ραφών του κρανίου με έναν ολοένα αυξανόμενο επιπολασμό και άγνωστα αίτια στο 80% των περιπτώσεων. Ο στόχος αυτής της μελέτης είναι να διερευνήσει μια σειρά από παράγοντες που συσχετίζονται αυξημένο κίνδυνο μη συνδρομικής κρανιοσυνοστέωσης.
ΜΕΘΟΔΟΣ Στην αναδρομική μελέτη ασθενών-μαρτύρων συμμετείχαν συνολικά 97 παιδιά εκ των οποίων τα 35 με κρανιοσυνοστέωση. Χρησιμοποιήθηκε ένα ερωτηματολόγιο με 143 ερωτήσεις. Μετά από τις μονοπαραγοντικές αναλύσεις, χρησιμοποιήθηκαν μοντέλα πολυπαραγοντικής λογιστικής παλινδρόμησης.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Στην ομάδα ασθενών, 3 στα 4 παιδιά ήταν άρρενες και 2 στα 3 γεννήθηκαν με καισαρική τομή. Το οικογενειακό ιστορικό συγγενών ανωμαλιών ΚΝΣ σε άλλα αδέρφια, το χαμηλό σωματικό βάρος κατά τη γέννηση, η εκτεταμένη χρήση κινητού τηλεφώνου από τους γονείς και η χρήση φαρμακευτικής αγωγής από την μητέρα κατά τη κύηση ήταν χαρακτηριστικά με στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων. Κατά την πολυπαραγοντική ανάλυση, μόνο η χρήση φαρμακευτικής αγωγής από τη μητέρα (aOR 6.1 [2.1-19], CI 95%) και η χρήση προγεστερόνης κατά την κύηση (aOR 4 [1.2 – 14], CI 95%) συσχετίστηκαν στατιστικώς σημαντικά με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κρανιοσυνοστέωσης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η παρούσα μελέτη είναι η πρώτη που συσχετίζει τη χρήση προγεστερόνης κατά την κύηση με έναν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κρανιοσυνοστέωσης. Ωστόσο, η έρευνα έχει πολλούς περιορισμούς και το θέμα χρήζει περαιτέρω επιστημονικής διερεύνησης.INTRODUCTION Craniosynostosis is a birth defect involving premature cranial suture fusion with an increasing prevalence and unknown underlying causes in nearly 80% of cases. The aim of this study is to investigate a series of factors associated with a high risk for non-syndromic craniosynostosis.
METHODS This is a retrospective case-control study. A total of 97 children were included in the study, 35 with craniosynostosis. A questionnaire with 143 questions was used. After univariate analyses, stepwise multivariate logistic regression analysis was used.
RESULTS In the craniosynostosis group, 3 out of 4 were males and 2 out of 3 born with caesarian section. History for CNS abnormalities in their younger siblings, low birth weight, extended use of mobile phone from the parents and medication use significantly differed between craniosynostosis and control group. After adjustment for all factors, only maternal medication use (aOR 6,1 [2.1 – 19], CI 95%) and oral progesterone intake (aOR 4 [1.2 – 14], CI 95%) were significantly associated with an increased risk for craniosynostosis occurrence.
CONCLUSION The current study is the first to suggest oral progesterone intake during pregnancy as a potential risk factor for craniosynostosis occurrence. However, the study has several limitations and further research is warranted
