Στην σημερινή εποχή της ψηφιακής κουλτούρας, προβάλλεται ως επιτακτική η ανάγκη αναδιαμόρφωσης των εκπαιδευτικών πρακτικών, πολύ περισσότερο όσον αφορά την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Ταυτόχρονα, οι σημερινοί μαθητές παρουσιάζονται ολοένα και πιο απαιτητικοί με αποτέλεσμα να συνιστά μια πρόκληση για τον εκπαιδευτικό να τους ενθαρρύνει να συμμετέχουν στη μαθησιακή διαδικασία και, τελικά, να αυξήσει τα κίνητρά τους για μάθηση. Η έρευνα που παρουσιάζεται αποτελεί μια πρόταση για το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας για την Β’ Γυμνασίου, όπου όλες οι δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα εξ αποστάσεως σε ένα διαδικτυακό εκπαιδευτικό περιβάλλον με μαθητές οι οποίοι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Σκοπός της έρευνας ήταν η ανταλλαγή κοινών βιωμάτων των μαθητών και η δημιουργία κοινών νοημάτων, μέσω της διαδικασίας κατασκευής και διαμοιρασμού ψηφιακών κόμικς. Βασική προϋπόθεση ωστόσο για την επιτυχία ενός τέτοιου διαδικτυακού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος, ήταν η διασφάλιση της κοινωνικής παρουσίας από το μοντέλο της Κοινότητας Διερεύνησης (Community of Inquiry). Για την επίτευξη υψηλών δεικτών κοινωνικής παρουσίας αποφασίστηκε οι μαθητές να δημιουργήσουν και να κοινοποιήσουν μια ψηφιακή αφήγηση, η οποία αφορούσε σε ένα προσωπικό τους βίωμα, ώστε να αναπτύξουν συναισθήματα σύνδεσης και συσχέτισης με τους υπόλοιπους μαθητές, με γνώμονα τις κοινές τους εμπειρίες. Τα βασικά ερευνητικά ερωτήματα που τέθηκαν αφορούν το βαθμό της συναισθηματικής έκφρασης των μαθητών μέσω της ψηφιακής αφήγησης, την εγκαθίδρυση της κοινωνικής παρουσίας μέσω των ψηφιακών κόμικς και, τέλος, την συσχέτιση των κατασκευασμάτων των μαθητών και της συζήτησης που αναπτύσσεται στην πορεία. Η μελέτη των δεδομένων διαρθρώθηκε σε δύο φάσεις: στην ανάλυση των ψηφιακών κόμικς των μαθητών διαμέσου της μεθόδου ανάλυσης περιεχομένου και στην αποτίμηση της κοινωνικής παρουσίας βάσει του προτύπου ανάλυσης των εισηγητών του μοντέλου της Κοινότητας Διερεύνησης. Τα ευρήματα της έρευνας ανέδειξαν την επιτυχία της ψηφιακής αφήγησης ως μέσο συναισθηματικής έκφρασης των μαθητών και, ταυτόχρονα, την άμεση συσχέτισή της με την εγκαθίδρυση της κοινωνικής παρουσίας σε ένα διαδικτυακό εκπαιδευτικό περιβάλλον.In today's age of digital culture, there is an urgent need to reshape educational practices, much less in distance education. At the same time, today's students are becoming more and more demanding, making it a challenge for the teacher to encourage them to participate in the learning process and, ultimately, to increase their motivation to learn. The research presented is a proposal for the Modern Greek Language course for the Secondary School, where all the activities take place remotely in an online educational environment with students who do not know each other. The aim of the research was to exchange common experiences of students and create common meanings through the process of constructing and sharing digital comics. However, a key condition for the success of such an online educational environment was to ensure social presence by the Community of Inquiry model. In order to achieve high social presence indicators, the students was decided to create and share a digital narrative, which was about a personal experience, in order to develop feelings of connection and correlation with other students, based on their shared experiences. The main research questions raised are the degree of students' emotional expression through digital storytelling, the establishment of social presence through digital comics and, finally, the correlation between student constructions and the discussion that takes place along the way. The study of the data was structured in two phases: in the analysis of the students' digital comics through the content analysis method and in the evaluation of the social presence based on the analysis model of the Community of Inquiry. The research findings highlighted the success of digital storytelling as a means of students' emotional expression and, at the same time, its direct correlation with the establishment of social presence in an online educational environment
