U doktorskoj disertaciji je predložen postupak za analizu kapaciteta vazdušne strane
aerodroma, za zadata fizička i operativna ograničenja, i zadate karakteristike potražnje.
Ovaj postupak podrazumeva povezivanje (postojećeg) modela za procenu kapaciteta
sistema poletno-sletnih staza sa (proširenim) modelom za procenu kapaciteta
pristanišne platforme, kroz njihovu funkcionalnu vezu.
Cilj ove doktorske disertacije je bio vrednovanje i, po potrebi, modifikovanje i
proširenje postojećih modela za procenu kapaciteta platforme, kao i definisanje
funkcionalne veze između poletno-sletne staze i platforme za različite tipove saobraćaja.
Postojeći modeli su prošireni tako da uzimaju u obzir ograničenja po tipu aviona i
korisnicima (npr. aviokompanije), kao i po vrsti saobraćaja. U cilju analize osetljivosti,
predlažene su obvojnice za prikazivanje kapaciteta platforme određene konfiguracije, u
zavisnosti od strukture potražnje u odnosu na glavne uticajne faktore.
Analiza je obuhvatila dva osnovna tipa aerodroma sa aspekta njihove uloge u mrežama
vazdušnog saobraćaja, a to su: izvorno-ciljni aerodromi, sa dominantnim saobraćajem
od-tačke-do-tačke, i hub aerodromi, sa dominantnim transfernim saobraćajem za koji je
karakteristično da se koncentriše u talase. Dodatno su analizirani i aerodromi na kojima
postoje oba tipa saobraćaja.
Rezultati disertacije pokazuju da se za izvorno-ciljne aerodrome može koristiti
standardni pristup prilikom analize ukupnog kapaciteta vazdušne strane aerodroma, u
kome se poletno-sletna staza i pristanišna platforma posmatraju odvojeno, pri čemu
manji kapacitet nameće ograničenje ukupnog kapaciteta. Sa druge strane, u slučaju hub
aerodroma kapacitet platforme i kapacitet poletno-sletne staze se ne mogu posmatrati
nezavisno jedan od drugog.
S tim u skladu, u ovoj doktorskoj disertaciji predložen je model za procenu kapaciteta
platforme na hub aerodromima, koji pored konfiguracije platforme i strukture potražnje
uzima u obzir i kapacitet poletno-sletne staze, kao i parametre koji opisuju talasnu
strukturu saobraćaja...The thesis proposes an approach to analyzing the capacity of the existing (built) system
under given physical and operational constraints and for given demand characteristics.
The approach considers the linking of the (existing) runway capacity model with the
(extended) apron capacity model, through the runway-apron functional relationship.
The objective of the thesis was to evaluate and, if necessary, to modify/expand the
existing apron capacity estimation models, as well as to define functional relationship
between the runway system and apron(s).
Existing apron capacity models are modified to include constraints on both aircraft
classes and users (e.g. airlines), considering also different traffic types. The thesis also
suggests apron capacity envelopes to illustrate sensitivity of apron capacity to changes
in the demand structure with respect to dominant users, provided for a given apron
configuration.
Two general airport categories with respect to the role of the airport in the air transport
network are analyzed: origin-destination airports (serving primarily point-to-point
flights) and hub airports (serving primarily airline/alliance coordinated flights).
Furthermore, the thesis also considers the co-existence of point-to-point and coordinated
flights at a single airport.
The results of the thesis show that the common approach in the overall airside capacity
analysis can be applied at origin-destination airports: the runway system and apron(s)
can be observed independently of each other, deriving the conclusion on the overall
airside capacity by comparing the two. On the other hand, the finding of the thesis is
that capacities of the runway system and apron(s) at the hub airports have to be
observed linked to each other.
Consequently, a model to estimate apron capacity at hub airport is offered in the thesis.
In addition to apron configuration and demand structure it also takes into consideration:
hubbing parameters and the runway system performance..
