Clinical manifestations of hereditary paraganglioma syndrome associated with SDHAF2

Abstract

Traballo Fin de Grao en Medicina. Curso 2021-2022Introducción: Las recomendaciones de las guías de práctica clínica para el manejo del síndrome de paraganglioma hereditario asociado a SDHAF2 se basan en lo descrito en la literatura en relación a dos familias con la variante p.Gly78Arg en este gen. Hasta la fecha, entre otras características, se pensaba que los paragangliomas (PGLs) tenían lugar exclusivamente a nivel de cabeza y cuello, sin observarse enfermedad metastásica. Objetivo: Describir el perfil clínico del síndrome de paraganglioma hereditario asociado a SDHAF2. Sujetos y Métodos: Se evaluaron a 64 pacientes tras la detección de 7 casos índice con la misma variante patógena (p.Gly78Arg) en el gen SDHAF2. Se recogieron los datos clínicos de los 46 pacientes portadores de dicha variante, a los que además del estudio molecular, se les realizó estudio hormonal y prueba de imagen anatómica. En casos seleccionados, se llevó a cabo PET con 68Ga-DOTA-TOC y 18F-DOPA. Las piezas quirúrgicas fueron evaluadas. Resultados: Un total de 27 pacientes desarrollaron la enfermedad, con una edad media de 37 años al diagnóstico. Todos los pacientes manifestaron PGLs a nivel de cabeza y cuello (96,3% bifurcación carotídea), con alta frecuencia de multifocalidad. Cuatro pacientes manifestaron asimismo PGLs mediastínicos y dos feocromocitomas. Todos los PGLs extraadrenales fueron no funcionantes, a excepción de un caso con hipersecreción de 3-metoxitiramina. A lo largo del seguimiento, dos pacientes manifestaron enfermedad a distancia (metástasis óseas y pulmonares). El tratamiento con cirugía ocurrió en un 85,1% de los casos y un 58,3% manifestaron algún tipo de complicación. El PET con 68Ga-DOTA-TOC fue superior al PET con 18F-DOPA en la identificación de PGLs extraadrenales y afectación metastásica. En cuanto al análisis inmunohistoquímico de pacientes seleccionados, en ningún caso se observó positividad para SDHB. Conclusiones: Se han observado variaciones fenotípicas en el síndrome de paraganglioma asociado a SDHAF2, no descritas con anterioridad, que contribuirán a modificar el manejo de esta enfermedadIntrodución: As recomendacións das guías de práctica clínica para o manexo da síndrome de paraganglioma hereditaria asociada a SDHAF2 baséanse no descrito na literatura en relación a dúas familias coa variante p.Gly78Arg neste xene. Ata a data, entre outras características, pensábase que os paragangliomas (PGLs) se producían exclusivamente na cabeza e pescozo, sen observarse enfermidade metastásica. Obxectivo: describir o perfil clínico da síndrome de paraganglioma hereditaria asociada a SDHAF2. Suxeitos e métodos: Avaliáronse a 64 pacientes tras a detección de 7 casos índice coa mesma variante patóxena (p.Gly78Arg) no xene SDHAF2. Recolléronse os datos clínicos dos 46 pacientes portadores desta variante que, ademais do estudo molecular, foron sometidos a un estudo hormonal e proba de imaxe anatómica. En casos seleccionados, levouse a cabo PET con 68Ga-DOTA-TOC e 18F-DOPA. As mostras cirúrxicas foron avaliadas. Resultados: Un total de 27 pacientes manifestaron a enfermidade, cunha idade media de 37 anos no momento do diagnóstico. Todos os pacientes mostraron PGLs a nivel de cabeza e pescozo (96,3% de bifurcación carotídea), cunha alta frecuencia de multifocalidade. Catro pacientes tamén manifestaron PGLs mediastínicos e dous feocromocitomas. Todos os PGLs extraadrenais foron non funcionantes, excepto un caso con hipersecreción de 3-metoxitiramina. Ao longo do seguimento, dous pacientes manifestaron enfermidade a distancia (metástases óseas e pulmonares). O tratamento cirúrxico tivo lugar no 85,1% dos casos e o 58,3% relatou algún tipo de complicación. O PET con 68Ga-DOTA-TOC foi superior ao PET con 18F-DOPA na identificación de PGLs extraadrenais e afectación metastásica. En canto á análise inmunohistoquímica de pacientes seleccionados, en ningún caso se observou positividade para SDHB. Conclusións: Observáronse variacións fenotípicas na síndrome de paraganglioma asociada a SDHAF2, non descritas previamente, que contribuirán a modificar o manexo desta enfermidadeIntroduction: The recommendations of the clinical practice guidelines regarding the management of hereditary paraganglioma syndrome associated with SDHAF2 are based on what is described in the literature in relation to two carrier families of the p.Gly78Arg variant in this gene. To date, among other characteristics, paragangliomas (PGLs) have been thought to occur exclusively in the head and neck, with no metastatic disease observed. Objective: To describe the clinical profile of SDHAF2-associated hereditary paraganglioma syndrome. Subjects and Methods: A total of 64 patients were evaluated after the detection of 7 index cases with the same pathogenic variant (p.Gly78Arg) in the SDHAF2 gene. The clinical data of the 46 patients carrying this variant were collected. In addition to the molecular study, these patients underwent a hormonal study, as well as anatomical imaging. In selected cases, PET with 68Ga-DOTA- TOC and 18F-DOPA were also carried out. The surgical specimens were evaluated. Results: A total of 27 patients developed the disease, with a mean age of 37 years at diagnosis. All patients manifested PGLs in the head and neck (96.3% carotid bifurcation), with a high frequency of multifocality. Four patients also manifested mediastinal PGLs and two pheochromocytomas. All extraadrenal PGLs were non-functioning, with the exception of one case with hypersecretion of 3-methoxytyramine. Throughout the followup, two patients manifested distant disease (bone and lung metastases). Surgical treatment occurred in 85.1% of cases and 58.3% reported some type of complication. 68Ga-DOTATOC PET was superior to 18F-DOPA PET in identifying extraadrenal PGLs and metastatic involvement. Regarding the immunohistochemical analysis of selected patients, no positivity for SDHB was observed. Conclusions: Certain phenotypic variations have been observed in the paraganglioma syndrome associated with SDHAF2, which have not previously been described and which will contribute to modifying the management of this diseas

    Similar works