Zastosowanie techniki szybkiego filmu w sekwencji cyfrowej (HSDI) w diagnostyce postaci klinicznej dysfonii u chorych z refluksem krtaniowo-gardłowym (LPR)

Abstract

Wstęp: Choroba refluksowa przełyku (GERD) może powodować występowanie powikłań pozaprzełykowych, do których należy refluks krtaniowo-gardłowy (LPR). Jest on spowodowany zmianami morfologicznymi w krtani z powodu wstecznego zarzucania treści żołądkowej. LPR ma bardzo bogatą symptomatologię. Nie ma patognomonicznego obrazu krtani dla LPR. W diagnostyce LPR wykorzystywana jest subiektywna skala RSI, oceniająca symptomy w połączeniu z laryngoskopową oceną krtani w skali RFS. Cel: Celem pracy była diagnostyka postaci klinicznej dysfonii u chorych z LPR z wykorzystaniem techniki HSDI. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 72 pacjentów osiągających wynik > 13 w skali RSI i > 7 w skali RFS. Wyniki: Szczegółowa diagnostyka obrazowa techniką HSDI z wykorzystaniem kamery w trybie wysokiej szybkości (HS) i wysokiej rozdzielczości (HR) pozwoliła na precyzyjną obiektywną diagnostykę zaburzeń jakości głosu (dysfonii) o typie organicznym i czynnościowym o charakterze hiperfunkcjonalnym