Do wydarzeń rozgrywających się na ziemiach polskich w 1920 r. kapucyni nie odnieśli się obojętnie, ale z powodu poważnych braków personalnych i konieczności zapewnienia bieżącej obsługi duszpasterskiej kościołów klasztornych nie mogli zaangażować się na większą skalę. Największą aktywność przejawił Wiator Rytel, który był kapelanem szpitali wojskowych, ponadto organizował wśród tercjarzy szycie bielizny dla wojska, a także zbieranie różnych ofiar i składek, za które między innymi zakupiono i wyposażono pociąg sanitarny.Capuchins were not indifferent to the events taking place in Poland in 1920, due to serious staff shortages and the need to provide ongoing pastoral service of the monastery churches they could not get involved on a larger scale. Wiator Rytel, who was a chaplain of military hospitals, showed the greatest activity, in addition, he organized tertiary sewing of underwear for the army, and collecting various victims and contributions, for which, among others, a sanitary train was purchased and equipped