Augmented reality as a tool supporting assessment and decision-making processes in architecture and spatial planning

Abstract

Artykuł przedstawia na przykładach wdrożeń metodę i zastosowania technologii rozszerzonej rzeczywistości jako narzędzia wspomagającego podejmowanie decyzji lokalizacyjnych obiektów architektonicznych oraz doboru formy w kontekście zastanej kompozycji. Wskazuje wady i określa zalety zastosowanych metod. Opisuje eksperyment badający przydatność autorskich rozwiązań systemowych eliminujących aktualnie występujące ograniczania, które mogą mieć wpływ na efektywność pracy i jakość osiąganych rozwiązań przestrzennych.The article presents examples of implementation of the augmented reality technology as a tool supporting making decisions on location of architectural objects and selection of form thereof in the context of the existing composition of the site. It points out to the deficiencies as well as to the merits of the applied methods. It describes an experiment examining the usefulness of the author’s solutions eliminating the current limitations of the technology, which can affect the effectiveness of work and the quality of the achieved spatial solutions