Wpływ sześciotygodniowego programu rehabilitacyjnego o małej intensywności na sprawność funkcjonalną pacjentów w podeszłym wieku, obciążonych chorobami układu krążenia

Abstract

Introduction: The preservation of functional performance and the independence of elderly people is a challenge for rehabilitation today. Aim of the study: We aimed to investigate the effects of a 6-week, low-intensity rehabilitation program on functional fitness, assessed with a simple obstacle test, in elderly subjects.Material and Method: A retrospective analysis of data of 208 patients (mean age 73 ±5.5 yrs; 45 men) participating in a 6-week, ambulatory rehabilitation program for the older adults. The program included calisthenics, occupational and physical therapy, and massage. An obstacle test (OT) consisting of 4 stations (1. opening a door, 2. sitting and standing up from an armchair, 3. slalom, 4. crossing 3 obstacles of increasing height) was performed on admission and at discharge. The results are shown as total time (in seconds) and summarized score (0-3 points for each station).Results: The OT time strongly correlated to the score for the quality of the action (r = -0.84 at baseline and r = -0.81 at the end, p &lt; 0.05). The mean OT time in the entire group improved by 5.5 ±9.68 s (from 45.3 ±2.09 to 39.8 ±23.05 s, p &lt; 0,0001). The median OT score increased from 9 to 11; p &lt; 0.0001. The OT time and the score improved significantly (p &lt; 0.01) in subgroups of patients differing with sex, age (&lt; 75 vs. ≥ 75 yrs), comorbidities (ischemic heart disease, hypertension, heart failure, stroke) and in the subjects with the lowest baseline fitness level (baseline OT time &gt; upper quartile). The improvement in OT time and the score in patients with the lowest fitness level was greater (p &lt; 0.0001) than in the subjects with the highest fitness level (baseline OT time &lt; lower quartile).Conclusion: A six-week, low-intensity rehabilitation training program improves functional fitness of elderly subjects, independently on their age, sex and comorbidities. The biggest benefits were observed in patients with the lowest level of fitness.Wprowadzenie: Konieczne jest poszukiwanie prostych w zastosowaniu metod rehabilitacji zwiększających funkcjonalną sprawność oraz samodzielność osób w podeszłym wieku. Cel pracy: Zbadanie wpływu 6-tygodniowcgo programu treningowego o malej intensywności, realizowanego w ramach dziennej rehabilitacji geriatrycznej, na ocenianą za pomocą prostego toru przeszkód (TP) sprawność fizyczną starszych pacjentów. Materiał i metody: Retrospektywna analiza danych 208 kolejnych pacjentów (średni wiek 73±5,5 lat; 45 mężczyzn) uczestniczących w 6-tygodniowym programie rehabilitacyjnym na geriatrycznym oddziale pobytu dziennego. Program obejmował ćwiczenia ogólnousprawniające, terapię zajęciową, zabiegi fizykalne oraz masaŜ. Na początku i na końcu programu pacjenci pokonywali tor przeszkód, składający się z czterech stacji: l) otwieranie drzwi, 2) siadanie i wstawanie z niskiego fotela, 3) slalom między piłkami, 4) przekracza-nie 3 przeszkód o wzrastającej wysokości. Wyniki przedstawiono w postaci czasu pokonania całego TP oraz łącznej punktacji za wykonanie wszystkich zadań (0-3 punktów za kaŜdy element, w zależności od stopnia poprawności wykonania). Wyniki: Stwierdzono bardzo wysoką korelację pomiędzy czasem pokonania TP a wyraŜonym w punktach stopniem poprawności wykonania poszczególnych prób (r = -0,84 na początku badania i r = -0,81 na końcu badania, p < 0,05). Średni czas pokonania TP w całej grupie poprawił się o 5,5 ±9,68 s (z 45,3 ±2,09 s do 39,8 ±23,05 s, p < 0,0001). Mediana sumy punktów za wykonanie wszystkich stacji zwiększyła się z 9 do 11 punktów; p < 0,0001. Istotną (p < 0,01) poprawę czasu TP i punktacji stwierdzono takŜe w podgrupach wyodrębnionych ze względu na płeć, wiek ( 75 rż), występowanie choroby niedokrwiennej serca, nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, przebytego udaru mózgu, oraz u pacjentów najmniej sprawnych (czas początkowego TP > górnego kwartyla). W grupie pacjentów najbardziej sprawnych (czas początkowego TP < dolnego kwartyla) czas TP nie uległ skróceniu. Uzyskany stopień poprawy czasu i punktacji u pacjentów najmniej sprawnych był większy (p < 0,0001) niŜ u osób najbardziej sprawnych. Wnioski: Sześciotygodniowy program treningowy o małej intensywności poprawia sprawność funkcjonalną starszych pacjentów, niezależnie od ich wieku, płci oraz współwystępujących chorób układu krąŜenia. Największe korzyści odnoszą pacjenci z najniższym początkowym poziomem sprawności