George Bernard Shaw na polskich scenach – krótki przegląd

Abstract

Głównym celem tego artykułu jest przedstawienie głównych aspektów recepcji twórczości George’a Bernarda Shaw w Polsce. Uważany za dramatopisarza, który wytyczył kierunek rozwoju współczesnego dramatu brytyjskiego, Shaw był witany entuzjastycznie przez polską widownię od początku dwudziestego wieku. Warszawa nosiła z tego powodu przydomek miasta shawiańskiego, a jego popularność osiągnęła apogeum w okresie międzywojennym. Po wojnie sztuki Shawa były często wystawiane, a lewicowe poglądy autora utożsamiano z obowiązującą linią polityczną partii. Rok 1989 i transformacja ustrojowa spowodowała zmniejszenie zainteresowania jego twórczością. Jego sztuki powracają ostatnio na polskie sceny poddane postmodernistycznemu recyclingowi.The main aim of this paper is to delineate the most crucial aspects of the reception of George Bernard Shaw’s plays in Poland. Shaw, believed to have set the direction of modern British drama, has been welcomed enthusiastically by Polish audiences since the beginning of the twentieth century. Warsaw was called a “Shavian city” and his popularity reached its peak in the years between the two World Wars. After WWII, Shaw’s plays were frequently staged and his political views were presented as being in line with the ruling party’s policies. The fall of Communism brought about a decline in his presence on Polish stages, but he reappeared recently in productions that dismantle his plays in postmodern way